اولا که زمان بارداری به دلیل بهم خوردن هورونا معمولا نوسانات خلقی خیلی زیاد. و خیلی طبیعیه چون منم حساس زودرنج و بقول خودمون نازک نارنجی شده بودم
ولی نه اینکه همش گریه کنم، بهتر کارهایی که حالتو خوب میکنه انجام بدی بری بیرون بگردی از اطرافیانت کمک بخوای اگه احساس میکنی نمیتونی حرف دلتو به همسرت راحت بزنی براش نامه بنویس خلاصه سر خودتو گرم کن چون گریه زیاد برای بچه تو شکمت خوب نیس و روحیت میتونه روی سلامت روانش تاثیر بزار تنها کسی که میتونه بهت کمک کنه در مرحله اول فقط خودتی ببین چی حالتو خوب میکنه همونو انجام بده پازل جدول رنگ آمیزی اینا همه میتونه احساسات رو کنترل کنه خصوصا رنگ آمیزی میتونی بری بازار مخصوص بزرگسالان بگیری و بیاری رنگ کنی
قبلش که هکینطور بودی الانو بخاطر بارداری و تغییر هورموناش شدید تر شده ،سعی کن دلتو بزرگ کنی،باخودت صحبت کن مثل اینکه داری با یکی دیگه صحبت میکنی بلند صحبت کن ،فک کن داری به یکی دیگه میگی ،چجوری راهنماییش میکنی که حالش بهتر شه،هربار میخوای گریه کنی بگو اصن ارزششو داره؟ گریه کنم که چی بشه؟ گریه نکنم چی میشه؟ خیلی از رفتارای الان ما برمیگرده به دوران کودکی خودمون غافلیم ،خیلی وقتا عصبانیتمون زود رنجیمون دراصل برا همون لحظه نیس ریشه تو ناخوداگاهمون داره،پس اینجور وقتا به خودت بگو مهم نیس اگه فلانی فلان حرفو زد،اگه فلان کارو کرد،صلوات بفرست،ذکر بگو بیشتر یاد خدا کن،گلاب بو کن،فکرای منفی اومد سراغت استغفرلله پشت هم بگو،با تو دلیت صحبت کن،با بچه ت بازی کن بذار از اون حال وهوا بیای بیرون
حتما برو پیش روانپزشک منم تو بارداری داشتم قرص میخوردم
شاید افسزدگی گرفتی اگه ازقبل بارداریتم اینجور بودی حتمن به دکتر خوب برو دارو بهت بده یکم اروم شی
سعی کن
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.