دوستای گهوارم در جریانن مادر شوهرم اینا از ما جدا شدن رفتن خونه گرفتن برا خودشون بعد اون روز پدرشوهرم اومد خونم مامانمم نشسته بود پدرشوهرم داییم میشه برداشت گفت ک تو به این دختر نون و آب غذا نمیدی لاغرش کردی و فلان دلم درد اومد از رو حس مادر بودنم که با حرفش بهم برخورد گفتم دایی سر سفره از شکم خدم زدم اول دخترمو سیر کردم اگر غذا بخوره اگر دوست نداشت نمیخوره دیگ بد غذا هم هست گفتم صبحانه ناهار هرچی خوردم و نخوردم بهش دادم بعد پدرشوهرم ناراحت شده رفته به شوهرم گفته شوهرمم چن روزه اصلا باهام حرف نمیزنه تا اینکه امشب بحثم شد گفت داستان چیه
میگه از وقتی مادرت کنارت اومده تغییر کردی و این حرفا گفتم نخیر از وقتی دخترم دنیا اومده هیچ کس و هیچ حرفی برام مهم نیس بهم برخوره طرف هرکسی باشه جوابش میکنم گفتم بسه سه سال باهاشون زندگی کردم کوچیک بی احترامی نکردم هنوزم بی احترامی نکردم الان فقد با حرفش بهم برخورد منم جوابش کردم اون باید احترام خدشو نگه داره اول منم این حرفا به شوهرم زدم
بعد الان میگه پدرشوهرم ناراحت شده ازم گفتم هیچ ناراحتی ندارع حرفم اونا بلدن از کاه کوه بسازن کوچیک ترین حرف رو داستان کنن نکه جدا شدم ازشون انگار من یه سنگدل هسم به دخترم نه غذا هیچی نمی‌دم از گشنگی دارم میکشمش

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط