واقعا دست تنها بچه بزرگ کردن خیلی سخته امشب کلی گریه کردم ی هفتس سردرد میگرنیم برگشته بچه م ی جا بند نمیشه همش باد دنبالش باشم که اتفاقی واس نیفته باهاش بازی کنم غذاشو بدم شیرشو بدم داروشو بدم بخوابونمش هیچ وقتی واسه خودم ندارم تازە اطرافیانم میگن چرا درس نمیخونی واسه آزمون خونه م بهم ریخته داغونم شماهایی که شوهراتون خونن قدرشونو بدونین

عزیزم والا شوهرای ما شبا میان خونه یاگوشی دستشونه یاخوابن.من بادوتابچه خیلی سختمه ولی چه میشه کرد.شرایط شما خیلیی سختتره نمیشه کارشو عوض کنه .پسرت چاردستوپامیره؟

منم شرایط شمارو دارم عزیزم تازه من شاغل هم هستم، علاوه بر کارای خونه و بچه داری باید بفکر کارمم باشم
شهره غریب دور از خانواده ام زندگی میکنم و بچه اولم هستش و هیچ تجربه ای ندارم و تو این شهرم هییییشکی و ندارم که بخام دو ساعت بچم و پیشش بزارم تا جایی برم یا به کارای بیرونم برسم.منم کاهی اوقات خیلی خسته میشم شمارو ام قشنگ درک میکنم ،اما این روزام میگذره و بچه ها بزرگ میشن و روزی میرسه که با خودمون میگیم کاش بیشتر قدر اون روزا رو میدونستیم🥲

عزیزم مام شرایط شمارو داریم ...من خانوادم چند تا کوچه فاصله داریم ولی شاید باورت نمیشه انگار ن انگار ...من چند روزه نتونستم حموم برم شوهرمم دیر میاد...چاره چیه ..منم دیشب کلی گریه کردم گفتم خدایا با اونایی ک شهرستان دور از خانواده زندگی میکنن فرقی ندارم
شوهرمم همش سرکوفت میزنه ک خانوادت نمیان

عزیزم اکثر ما شرایط شما رو داریم
ببین من از ساعت ۷ صبح تا ۱۰ شب با پسرم تنهاییم
فقط یه یک ساعت همسرم برای ناهار میاد و میره
سعی کن لذت ببری خیلی سخته من خودم خیلی خسته ام .از روز زایمان یه خواب راحت نداشتم .اما میدونم یه روزی دلم برای این روزا تنگ میشه

درخواست دوستی بنیره بوم

میایی پی ویی؟