امشب دیدم دخترم لباسش در زده دیدم مادرم داره شام میخورم گفتم خودم عوضش کنم کم کم یاد بگیرم یهو نمیدونم چرا بچه لرز کرد و دستاش کبود شد ترسیدم با گریه تند تند پتو پیچیدم دورش گذاشتم زیر سینم شیر خورد بعد لباسشو پوشیدم خوابوندمش انقد گریه کردم که چه مسئولیت سنگینی کاش خدا بهم قدرت بده شجاعت بده بتونم از پسش بربیام چقد حالم خرابه همش نگاه صورتش میکنم بغضم میگیره اشکم راه میفته 🥺😭😔

خوب دما سنج بزار توی اتاق تا بدونی هوای اتاق سرده یا نه
بعدم ببر کنار بخاری لباسش عوض کن
مگه چند سالته گلم؟

من از حموم کردنش خیلی میترسم .ازهمین الان استرسشو دارم خب همش که نمیتونم به مادرشوهرم بگم بااون زانودردوکمردرش بیاد بالابچه منو حموم ببره بعدم خجالت میکشم هم از بغل کردن نوزاد زیر یکسال هم میترسم گردنش شله خیلی کوچولو وظریفه خدا فقط بهم رحم کنه همش فوبیای اینودارم شیربپره توگلوش وای خدا یاخودت به دادمون برس دفعه اولمه همیشه چون داداشمو مراقب بودم ازش مغروربودم به خودم میگفتم من استادبچه داریم اصلا ولی الان که نگاه میکنم هیچی بلدنیستم

ومنی ک ازاولین روز مای بی بی ولباس تن کردن وحموم کردنو وخلاصه همه چیشو خودم‌کردم😑😶

کم کم راه میفتی
یه روز بابام گفت فک نمیکردم بتونی لباساشو عوض کنی😅
هیچ کاری انجام نمیدادم همش میگفتم نمیتونم میترسم من بچه نمیخواستم به شوهرم میگفتم منکه گفتم بلد نیسم
یه روز شوهرم گفت تو خودتو دست کم گرفتی اگه اینجور پیش بره همیشه وابسته به دیگرانی بعد اون شروع کردم کاراشو خودم انجام دادم طوری که حدود ۱۵ ۲۰ روزگی به بعد تاالان تنهای تنهام تو کارا اولا شوهرم بیدار میشد یکم بهم کمک میکرد ولی الان دیگه نه