سلام خوشکل خانما
امشب حقیقتا خیلی دلم گرفته گفتم یه درد و دل مختصر و کوچولویی باهاتون داشته باشم🥺🫀
من خیلی دوست دارم با پسرم بریم قدم بزنیم کلا تو بارداری و قبلش زیاد اهل پیاده روی بودم سبک می‌کنه منو فکرم آزاد تر میشه
چندباری که با پسرم میرم بیرون یه عده ای هستن که تا منو میبینن اول با تعجب میپرسن عه پسرته و بعد شنیدن آره با گفتن جمله بابا تو هنوز بچه ای بچه اوردی واسه چی همراه با لبخند تمسخر آمیز یا سرشار از ترحم باعث بیشتر گیج و ناراحت شدنم میشه بااینکه خداروشکر پسرم طبق نمودار رشدش عالیه بیشتر از اون چه که باید وزن گرفته شیر خودمو بهش میدم همیشه تمیز و مرتب و خوشبو و واسش اندازه خلال دندون کم نزاشتم حتی به جرعت میگم بین کسایی که میشناسم واقعا مهربون تر و دلسوز تر از خودم برای پسرم ندیدم بااینکه با علاقه ازدواج کردم درسمو میخوام ادامه میدم ولی بااین حرفا خیلی دلم می‌شکنه امشب هم چون شوهرم رفته سفر کاری و پسرم به خاطر خارش و درد لثه ای که داشت بی تابی میکرد تنها رفتم داروخانه نگم از نگاه های سنگین و نیشخندهایی که می‌دیدم مگه جرم کردم که مادر شدم؟🙂
لطفاً اگه مادر۱۹،۲۰ساله ای دیدی حرفات حساب شده تر بزن عزیز دلم چون اون یه مادر که داره با سختیای زندگی و مشکلات روزمره،چالشای بچه بزرگ کردن و هزاران چالش دیگه دست و پنجه نمره می‌کنه و حرف سنگین تو قطعا قلبشو میشکونه احساس بدی بهش دست میده و واقعا با اون طفل معصوم نمیتونه کاری بکنه که گله میکنی بچه واسه چی آوردی وقتی میبینی داره به بچه رسیدگی می‌کنه ببخشید اگه طولانی بود ولی واقعا خیلی ناراحت شدم توی این مدت و اشکم در اومد که چرا بعضیا آنقدر بد و نابجا قضاوت میکنن😮‍💨

بیخیال حرفاشون اهمیت نده

اوووو انقدرر ب ادم میگن از این حرفا ی در گوش ی در دروازه بیخیال بابا ما خودمون خواستیم تواین سن بچه بیاریم مسولیتشم باخودمونه ببقیه چ ربطی داره شاید مث من بیبی فیسی برااون من ۲۲سالمه هرجا میدم میگن ۱۷ بزووور میشی باید ارایش داشته باصم ک زیاد نشون بدم🥲

من هفته قبل کنکور ارشد دادم
مادرشوهرمم میگه لباساش چ کثیفه درصورتیک رفلاکس داره روزی حداقل دوبارو تعویض میکنم
مهم نباشه برات

منم ۲۳ سالم همه بهم میگن
ازدواج کردم‌گفتن زوده بچه ای بچه دار شدم گفتن زود بود خودت بچه ای ،بچه میخواستی چیکار دردسره ،من اگر برگردم عقب بچه نمیارم هیچوقت و....
این حرفا برای همه هست نگران نباش اما خیلی ناراحت کنندس واقعا
الانم در حال حاضر چیزی ک اذیتم میکنه دخالتهای اطرافیانم هست یا بچرو ازم‌میگیرن بخوابونن با بگردوننش نمتونن ارومش کنن من فقط حرص مبخورم یا میگن این کمکی و بده اون‌کمکیو نده اینجوریش کن اونجوریش کن هرچی میگم من سرچ کردم خوندم فلان خوراکی ضرر داره مبگن ن ما میدادیم بچمون چیزیش نشد هزارو یک حرف دیگ ک واقعا کلافم کرده ،اگرم‌ نخام رفت و امد کنم نمتونم از پس زندگی برمیام من اصلا توان ندارم اصلا نمیدونم چیکار باید کنم هی میگم دیگ جایی نمیرم رفت و امدم با همه کم‌میکنم اما باز نمتونم😔خیلی خسته شدم خیلی فشار زندگی و اخلاق و رفتار بقیه روم دلم میخواد بمیرم مادر خوبیم نیسم واقعا😔