خدایا شکر که امشب قسمتم شد با پسرم رفتیم مسجد کلی دعا کردم اونجا بچه های زیادی که هم سن پسرم بودم رو دیدم فهمیدم پسر من مثل یه بچه عادیه الان خیلی آرومم دیگه استرس ندارم یه دختر پیشم بود خیلی زرنگ بود ولی اسمشو که صدا زدم اصلا نگام نمیکرد و مامانش هم کاملا خوشحال بود بعد من سر این موضوع تا دم مرگ رفتم یه چیز دیگه نیم ساعت پیش اومدم پسرم رو ایستاده نگه داشتم خودش صاف و محکم وایستاد الان هم شکر گزارم هم شرمنده که از درگاهش ناامید شدم شرمنده ام ......خانوما دعا کنین دیگه اون استرس نیاد سراغم

عزیزم خداروشکر
قبول باشه
هر بچه ای یه رشدی داره ژنیتیکش یه طوره
اصلا مقایسه نکن
یکی زودتر یکی دیرتر
خدا یه دسته گل صحیخ و سالم بهت داده همیشه خداروشاکر باش

سلام عزیزم. خداروشکر

هنوز برای وایستادن تنها زوده

سلام گلم چندتا بچه داری پسرت چند وقته بود که نگران راه رفتن بودی