ادامه از تاپیک قبل
توی ریکاوری خیلی زیاد موندم واقعا حوصلم سر رفت، یه خانم دیگم بود که بیهوشی کامل بود و داشت بهوش میومد، راستی نگفتم تو اتاق عمل جو بسیار صمیمی بود و برام آهنگ گنگستر شهر آملو گذاشتن، و میخوندن😂خیلی بهم خوش گذشت یه خاطره عالی موند واسم، و بعد آوردنم توی اتاق، اون لحظه که میخواستن بذارنم رو تخت خیلی میترسیدم، اما بالاخره انجام شد، راستی پمپ دردم داشتم، بعد تا صبح اصلا سرمو تکون ندادم و حرف نزدم، مامانم و خواهرم و همسرمم که مراقب بچم بودن، تا صبح یمقدار درد داشتم اما کاملا قابل تحمل بود، صبح بهم گفتن باید راه برم و من واقعا میترسیدم با کلی جیغ جیغ تختمو آوردن بالا😅و بعد کمکم کردن بیام پایین راه برم خیلی خیلی سختم بود البته دروغ چرا بیشتر از اینک درد بیاد میترسیدم😂تمام مقدساتو قسم میدادم و با کمک همسر و خواهرم راه میرفتم، و بعد پروسه شیردهی شروع شد که واقعا اذیتم کردن😔هربار یه پرستار میومد یچیزی میگفت، میگفت چرا بلد نیستی شیر بدی؟ وای ببین بچت چقد عصبی شده، الانه که قندش بیوفته، هیچکسم بلد نیست کمکت کنه... خلاصه از همینجا بود که افسردگی من شروع شد...(این گلو بابام آورد🥺❤️)
ادامه تاپیک بعدی

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط