سلام من چرااینجورشدم همش نگای بچم میکنم میگم خدایا بچم بدون عیب ونقص بزرگ بشه حالم از خودم وطرزفکرای بیخودم بهم میخوره ازدست خودم کلافه ام

منم این فکر کوفتی رو دارم همش میگم خدایا بچم رو ازمن نگیر

اشکال نداره من بعد دوماه نیم تازه راه افتادم گلم

منم همین بودم،و هنوزم همینم!!!!به خاطر شدت هورموناس….اصلا اجازه نده غرق بشی تو این فکرا!!!برای خودم گذروندن این حالت سخته،ولی به این امید که قراره تمام شه سر میکنم

سلام عزیزم همه مادارا یه نگرانی هایی دارن اما خوب نباید بذاری این فکرا باعث شه افسردگی بگیره هر موقع این افکار اومد سراغت خودت و با یه چیزی سرگرم کن