دوستان هر وقت من یا شوهرم صدامون بلند میشه آیهان می‌ترسه زود فرار میکنه بغل من یا باباش یا هر کسی که نزدیکش باشه. یا وقتی سرگرم یه کاریه یهو بگم آیهان داری چیکار میکنی می‌ترسه چشاشو گرد میکنه گاهی هم جیغ میزنه گریه میکنه. این رفتارش عادیه؟ منو خیلی نگران کرده با خودم میگم شاید رفتارای من باعث شده بچم بترسه

طبیعیه ترس از صدا و یا یهویی.ولی رو رفتارتون رقت کنین چون رو دعوا و بحث حساسن

بچه ی منم دقیقا همینطوریه حتی بعضی وقتا با صدای آروم هم صداش میکنم یهو می‌ترسه گریه میکنه

نه طبیعیه چون کوچیک هستش از صداها می‌ترسه همه همینطوری آن

ما بلند هم حرف بزنیم میترسع؛اونروز به شوخی به خواهرم حمله کردم پسرم گریه کرد

بچه هادرکی ازاعصاب خرابی مابزرگ ترهاندارن
بی شک میترسند
ترس های توبیداری منجربه کابوس شبانه میشه براشون
ناراحتی هات راکنترل کن اگه همسرتون هم مراعات نمیکنه شمامادری برنامه راجوری بچین به نفع بچه ت

من پسرم ۳ماهگی اینجوری بود حتی نمیخوابید شبا یه جیغایی میزد گفتن چشم خورده

اگه خیلی صدات بله. میکنی
یا بحث و دعوا دارید
جلو بچه
ممکنه تاثیر گذاشته باشه