نمیدونم شماها هم ین حسو دارین یا ن ولی من هر وقت پسرمو میبینم دلم براش میسوزه میگم کسیو ندارم بچم عقده ای میشه وقتی دعواش میکنم میترسه دستاشو میگره روی چشاشش و منم شرمندع میشم میترسم بچم بزرگ شه ترسو بار بیاد نتونه از خودش دفاع کنه چون هیچکسو ندارم ببرمش خونشون و با بچه ها دیگه بازی کنه وقتی عموهاش میان خیلی شنگوله دنبالشون گریه میکنه و منم نارحت میشم میترسم عقده ای بشه بنظرتون این حس تا عادیه این

دعواش نکن اون هیچی از دنیا و ذهن بزرگترا نمیدونه.از ترس چشماشو میگیره چون ترسوندیش.بهش اسیب زدی پس اینکارتو ترک کن.از من دست تنهاتر نیستی.چون شوهرمم نمیتونه کمکم کنه.اما صبوری میکنم و مهربونم باهاش

دختر منم کسیو نداشت من همش میبرمش پارک و خانه بازی، با باباش میفرستمش بیرون و مغازه. الان خیلی بهتر شده. اجتماعی تر شده. قبلا با هرکی چشم تو چشم میشد گریه میشد، ولی نذاشتم اینجور بمونه. موضوع مهمیه.

خب چرا دعواش میکنی مگه بچه ی یک ساله میفهمه چی به چیه ؟؟؟
بچه های الان همشون تنهان چون همه تک فرزندی و جامعه هم خطرناک نمیشه تو کوچه یا پارک تنها بازی کنن ، خیلی سخت شده بچه بزرگ کردن

آره عزیزم منم مشکلات تورودارم وهمچنین میترسم عقده ای بشه.هم کوچیکه هم بزرگه همش دنبال بچه های مردمن وکسی میاد خونمون مثل همین عقده ای هارفتار میکنن.منم خیلی نگرانم.حالا بزرگه خیره اما کوچیکه خیلی ترسویه.خدا بهمون کمک کنه بتونیم توتربیت اینا سربلند باشیم

عزیزم همه تنهان ناراحت نباش من یه مدت نزدیک خانواده بودم الان دورشدمدوباره بچه های منم یکی میاد خیلی خوشحال میشن وقتی میخوان برن خیلی ناراحت کوچیکه گریه میکنه که نگوووو

عزیزم اولا که به خودت مسلط باش دعواش نکن بعد هم حتما نباید ببری خونه ی یکی ببر خانه ی بازی یا پارک یا یه ذره بزرگتر شد 2 سال و نیم اینا ببر مهد
بزار همسن هاش رو ببینه ذوق کنه
بچه ها کلا همینطور هستن با اومدن مهمون ذوق میکنن با رفتنش گریه

عزیزم سلام
منم مثل شما فکر میکنم
تو غربت فقط مادر و پدر همسرم اینجان .. منم هفته ای ۲ روز میرم خونشون معلومه اونجا حالش خوبه .. ولی پارک و خانه بازی میبرم پکر میشه😁 نمیدونم دلیلش چیه .. منم نگران همینم ‌. برای همین منتظرم ۳ سالش بشه بفرستمش مهد🫠
با همسایه ها هم رفت و آمد نداریم