الان خیلی دلم گرفته، تو اتاقمم یه عالمه گریه کردم، از صبح هیچی نخوردم، نمیتونم بخورم، یه روز صبح تا شب فقط بالا میارم که دیگه جون برام نمیمونه میرم یه سرم و آمپول وصل میکنم تا دو سه روز بهترم، امشب اومدم ماسک زدمو شام درست کردم، داشت نفسم زیر ماسک بند میومد، رفتم تراس یکم نفس بکشم، تاریک ها اصلا دیده نمیشدم، شوهرم گفت این چه وضعه وایستادی، رفت گازو خاموش کرد گفت نمیخواد برامون غذا درست کنی، حالت بد نشه که حوصله ندارم ببرمت بیمارستان
دلم خیلی شکست، دلم یهو از عالمو آدم گرفت، شاممو پختم اومدم تو اتاق دراز کشیدم فقط گریه میکنم
تنها دختر مامانمم ، سه تا داداشدارم اما مامانم انگار من نیستم، اینم شده چوب تو سرم برام دعا کنید خدا تحملمو زیاد کنه، بخاطر تو دلیم همه چیو تحمل میکنم

عزیزم درکت میکنم آدم میخاد قوی باشه ولی نمیتونه من ی پسرکوچیکتر دارم وقتی اذیت میشم دعواش میکنم شوهرم میگه میخاسی حامله نشی بد ویارتراز خودم ندیدم خدا خودش ب داد هممون برسه

والعصر بخون به خودت فوت کن صبر ت زیاد شه منم همینم تا یکی یه چیزی میگه پقی میزنم زیر گریه ولی میدونم واسه تغییرات هورمونی ه در ضمن فکر نکن فقط خودتی الان همسرت هم استرس داره ولی اونها مرد هستن و کسی درکشان نمیکنه . زیاد با هم حرف بزنید و ناراحتی و انتظاراتتان و به هم بگید البته با زبون خوش .همین چیزها آدم رو بزرگ میکنه دیگه

عزیزم مادرا چون خودشون به راحتی باردار شدن و بارداری راحتی داشتن هر کاری کردن حس میکنن استراحت کردن تو بارداری تنبلی کردنه

پس همسرت؟

عزیزم🥲

گلم بخاطر بارداری شاید حساس شدی مردها ک کلا همینن

عزیزم سیرابی بگیربخور، شایدحالت تهوعت بهترشد🥹🥲

سلام عزیزم
توی این دوران یکم حساس و زود رنج میشه آدم
طبیعی هستش زود دلخور میشی منم همینجوری شدم
دست خوده آدم نیست
نگران نباش عزیزم

الهی خدا درک و فهم زیادتر بده ب همسرت و مادرت

😭😭😭