سلام من پسرم توی یه محیط خیلی خیلی آروم داره بزرگ‌میشه هم‌محیط اطرافش و هم جو توی خونه من هم تقریبا میتونم بگم کاملا در اختیارش و کل روز دارم باهاش بازی میکنم اما نمیدونم چرا تا یکی یکم بلند صحبت میکنه یا جیغ میزنه وحشت میکنه ،دیروز قندون جلو دستش بود قند و مینداخت تو چای بعد مامان بزرگش دعواش کرد یه نگاه از سر ترس بهش کرد بعد سریع دیگه فقط در قندون‌باز و بسته میکرد خیلی خیلی ناراحتم‌چرا باید از دعوا کردن یه آدم بیشعور آنقدر بترسه و تکرار نکنه من اصلا دعواش نمیکنم قبلا یکی دو بار چپ نگاهش کردم دیدم واکنش نشون میده موقع کار اشتباه فقط حواسش و پرت میکنم به نظرتون باید برم پیش مشاور شما راه حلی دارید

ترسش به مرور کم میشه انشاالله

طبیعیه ک بترسه خب عزیزم. وقتی بچه ها یهو صدای بلند میشنون میترسن دختر منم همینجوره ماهم ارومیم

یعنی حساب میبره دیگه

خب نمیشه همیشه آروم باشه محیط خونه .نمیشه آدم توخونه آروم باشه .چه من چه شوهرم .دخترم دعوا می کنیم ..داداشم بعضی وقتا از رو شوخی اینقدر اذیتش می کنه داد بهش می کنه . چون همیشه آروم بود ملایم حرف میزدی .توقع نداشت .
..من دخترم داره تو خونه تنها بزرگ میشه ..ولی دوست ندارم نازک نارنجی بارش بیارم دوست دارم قوی باشه .. بیرون میبرمش تو جمع میبرمش ...

عزیزم خیلی هم بچه رو تو محیط ساکت و آروم بزرگ نکن مثلاً واسه خواب بگی هیچ صدایی نباشه...داماد خواهر شوهرم آنقدر بچه بوده موقع خواب ساکت بوده همه جا عادت کرده الان که بیست سالشه یه جا کوچکترین صدایی باشه عصبانی میشه

زیادی داری سخت میگیری
بچه رو تو محیط استریل نباید بار بیاری فردا روز تو مهد و مدرسه ضربه میخوره
بعدم مادرشوهرت رو نمیتونی عوض کنی که باید باهاش بسازی
پسر سخت نگیر

دعوای بقیع هم انقد تاثیر نداره فقط پدر مادر خیلی مهمه

جیغ کشیدنش طبیعت سنشه عزیزم ما هم پسرمو دعوا نمی‌کنیم ولی جیغ میکشه گاهی بی توجهی کن به جیغ هاش