میدونی حس میکنم از وقتی بچه دار شدم کلا از پوسته درومدم و یه فاطمه جدید ازم اومده بیرون چند ماه طول کشید این فاطمه ی الان رو بشناسم و باهاش ارتباط بگیرم ... خیلی خونسرد شدم و برای اینکه شیری که به بچم میدم جرصی نشه سعی میکنم بیخیال باشم نسبت به موضوعاتی که قبلا جسابی عصبیم میکرد ... رفتارام پخته تر شده ... فکر نمیکردم انقد نسبت به بچم ضعف داشته باشم ولی دارم شدیدا کوچکترین چیزی میشه مث مرغ سر کنده بال بال میزنم گریه میکنم اعصابم خورد میشه که نکنه من‌کم کاری کردم ... خیلی مستقل شدم و فهمیدم من از پس خیلی کارا برمیام که قبلا فکرشم نمیکردم ... دیگه بجز خانوادم هیچ کس برام اونقد مهم میس که بتونه ناراحت یا اذیتم کنه با حرف و رفتاراش ...از دوران بارداریم تاحالا خیلی ادم شناس شدم جوری که کافیه یه نفر یه کلمه حرف بزنه تا کل هویتش برام فاش بشه ... دیگه از هیچکس هیچ توقعی ندارم چون از کسی که فکرشو نمیکردم (خواهرم و نامزدش ) کلی اسیب روحی بهم وارد شد از بارداریم تاحالا و فهمیدم به هیچکس اعتماد نکنم جز‌خودم
خلاصه که این یکسالو سه ماه اندازه بیشت سال منو بزرگ کرد 🥰منه جدیدمو دوست دارم

چه قد قشنگ گفتی منم تو بارداریم فهمیدم هیچکسو ندارم به دردم بخوره کلی جوش زدم موهای سفید در اومده تو سرم از بس که چیزای عجیب دیدم دور و برم

عزیزم افرین بهت
مادر شدی🥺

منم همین حس دارم ی آدم جدید شدم اما باید پخته تر شدم هنوز خیلی کار دارم

منم همین حسو دارم انگار ‌چندسال بزرگتر شدم