#سوال
یه پسر دارم تک فرزند ۸سالش تموم شده.. هنوز اتاقش جدا نشد بارها من و پدرش حرف زدیم که قانع بشه و با راهنمایی اتاق شو جدا کنیم..ولی جواب نداد..احساس میکنم زیاد به ما وابسته شده الان خواستم بهمون راهکار بدین چطور میتونم اینکارو بکنم که بموقع فکر نکنه بهش اهمیت نمیدیم . تو روحیه اش تاثیر بذاره؟و یهو و بدون برنامه نباشه محل خوابش جدا بشه
#جواب
سلام ارادت

جداکردن جای خواب کودک یک فرآیند دارد که از چند ماهگی شروع می‌شود و نهایتا تا سه سال و نیمگی‌ جای خواب کودک جدا می‌شود.

شما این فرایند را طی نکرده اید و فرزندتان هشت ساله شده است. معمولا از همین سنین خود کودک به دنبال استقلال و جداکردن خودش از والدین است و نیازی نیست شما فعالیت خاصی را انجام دهید چون ذاتا این فرایند استقلال تا قبل از بلوغ طی می‌شود.

برای طی شدن راحت تر این مسیر این راهکارها به شما کمک می‌کند:

1. اتاق کودک را جذاب کنید، اگر اتاق کودک جذاب باشد ناخودآگاه کودک کم کم به سمت اتاق خودش سوق پیدا می‌کنه.

2. انجام تکالیف مدرسه یا بعضی از اتفاقات خاص را به اتاق کودک محدود کنید مثلاً بگویید فقط میتوانی در اتاق خودت پلی استیشن بازی کنی یا فقط در اتاق خودت میتوانی مشق بنویسی.

امیدوارم که در این مسیر شکیبایی کنید و صبر داشته باشید🙏


موفق باشید 😍
امیرحسین کاظم زاد روانشناس

سلام میشه منوهم راهنمایی کنید دخترم بعضی موقع حرف میزنه ب ب د د میگه بعضی موقع تاچن روز نمیگه وازالان هرچیزی میبینه میخاد مال خودش باشه یعنی بایدبذاریم دستش تا اروم شه

#سوال
دختر دو سال وسه ماهه
کلمات درحد هفت هشت تا بلده
طبیعیه یانه؟ درضمن خیلی هم انرژی داره واقعا خستم کرده بازم تو خونه بهتر و قابل کنترله ولی بیرون نه
مثلا اگه بریم مهمونی اولش خجالت میکشه ولی بعدش نه مثلا میره رو میز وایمیسه ک اگه شیشش بشکنه هم مایه ابروریزیه هم باعث آسیب ب خودش یا اینکه در خونه رو نشون میده و میگه بریم
اگه بریم پارک میدوه جلو تاب های درحال حرکت وقتی هم ب زور متوقفش میکنم با گریه و اصرار میخاد سوار اون تابی بشه ک یه بچه ی دیگه هست وقتیم میشینه دوباره میاد پایین میخواد سوار اون یکی دیگه بشه
اگرم بریم پیاده روی اون مسیری که خودش میخواد رو صاف میره حتی اگه مسیرش منتهی بشه ب وسط خیابون باید بازم ب سختی متوقفش کنم و همیشه آخرش به گریه تموم بشه
نمیدونم چیکار کنم😭
#جواب
سلام ارادت

در مورد حرف زدن، بله تقریباً طبیعی است، هرچند که انتظار بیشتری می‌رود ولی در این مرحله طبیعی است و جای نگرانی نیست، اگر تا نزدیک سه سالگی نتوانست جمله بگوید کمی جای  نگرانی دارد.

باتوجه به مواردی که می‌فرمایید، لازم است در جمع کمی بیشتر به او توجه کنید که موارد زیر به شما کمک می‌کند:

1. در جمع و در حضور دیگران از او تعریف کنید.

2. خودتان مجری بازی بچه‌ها بشوید و با بچه‌ها بازی کنید.

3. وقتی کامل زبان باز کرد از او بخواهید تا داستان و یا اتفاقی را در جمع تعریف کند.

4. کمی که بزرگتر شد در مسولیت‌ها و وظایف از او کمک بخواهید.


در مورد موضوع پارک و پیاده روی هم نیاز به دقت بیشتر و بررسی مصداق های بیشتری است چون علت این رفتارها می‌تواند بسیار گسترده باشد.

موفق باشید 😍
امیرحسین کاظم زاد روانشناس