۳ پاسخ

حتما پیگیرش شو

چون ازاول افتاده هی گفتین آخ چیشد ناز نازی شده

سلام.دخترمن اولین بار ک اینجوری شد مردم فقط.قشنگ رودست مون بی جون شد افتاد.وای تاچن روز ازذهنم نمی رفت.دیگه من نمیذاشم کارش ب گریه برسه ازترس.بعدش دیگه خوب شد.میگن نگرانی نداره.

سوال های مرتبط

مامان ریحانه مامان ریحانه ۲ سالگی
سلام مامانا خدا قوت
مامانایی که بچه های نزدیک دو سال دارید به راهنمایی و کمکتون نیاز دارم❤🌹
دختر من از وقتی که راه افتاده یعنی یکسالگی بشدت شلوغ و پرتحرک هست و باید به همه چی دست بزنه و تجربه کنه چه تو خونه چه تو ماشین چه تو مهمونی  مثلا مبلمان و تمام صندلی ها رو کلا جمع کردیم چون میرفت از روشون میپرید پایین و به خودش آسیب میزد از ۱۸ ماهگی تا الان هم شدت شلوغی ش بیشتر شده اصلا خودش تنهایی با اسباب بازی هاش مشغول نمیشه مدام باید یکی پیشش باشه باهاش بازی کنه وابستگیش هم به ما زیاده هر جا میرم باید دستمو بگیره باهام بیاد حتی داخل سرویس توضیح منطقی هم میدم که میرم و برمیگردم باز تنهاش بذارم دنبالم میدوه و وحشتناک گریه میکنه هشتاد درصد مواقع هم در حال نق زدن و گریه و بهانه گیری هست بدون اینکه گرسنه یا تشنه یا مریض باشه تو پوشک بستن و لباس پوشیدن هم اصلا همکاری نمیکنه گریه میکنه و فرار میکنه بیرون هم میبریم که انرژیش تخلیه بشه باز خونه اومدنی همش در حال گریه هست تو جمع ها هم با بچه ها زیاد بازی نمیکنه بیشتر میره سمت وسیله های اطراف. در حد پنجاه کلمه و پشت سرهم یکی دو کلمه فعل و فاعل حرف میزنه ولی اکثرا دلیل گریه هاشو نمیگه.این کاراش استرس منو هم بشدت زیاد کرده

سوالم اینه که تجربه مشابهی داشتید؟ راهکاری دارید لطف کنید؟بعد از چه مدت گریه هاش کمتر میشه؟ 
مامان ریحانه مامان ریحانه ۲ سالگی
سلام مامانا خدا قوت
مامانایی که بچه های نزدیک دو سال دارید به راهنمایی و کمکتون نیاز دارم❤🌹
دختر من از وقتی که راه افتاده یعنی یکسالگی بشدت شلوغ و پرتحرک هست و باید به همه چی دست بزنه و تجربه کنه چه تو خونه چه تو ماشین چه تو مهمونی  مثلا مبلمان و تمام صندلی ها رو کلا جمع کردیم چون میرفت از روشون میپرید پایین و به خودش آسیب میزد از ۱۸ ماهگی تا الان هم شدت شلوغی ش بیشتر شده اصلا خودش تنهایی با اسباب بازی هاش مشغول نمیشه مدام باید یکی پیشش باشه باهاش بازی کنه وابستگیش هم به ما زیاده هر جا میرم باید دستمو بگیره باهام بیاد حتی داخل سرویس توضیح منطقی هم میدم که میرم و برمیگردم باز تنهاش بذارم دنبالم میدوه و وحشتناک گریه میکنه هشتاد درصد مواقع هم در حال نق زدن و گریه و بهانه گیری هست بدون اینکه گرسنه یا تشنه یا مریض باشه تو پوشک بستن و لباس پوشیدن هم اصلا همکاری نمیکنه گریه میکنه و فرار میکنه بیرون هم میبریم که انرژیش تخلیه بشه باز خونه اومدنی همش در حال گریه هست تو جمع ها هم با بچه ها زیاد بازی نمیکنه بیشتر میره سمت وسیله های اطراف. در حد پنجاه کلمه و پشت سرهم یکی دو کلمه فعل و فاعل حرف میزنه ولی اکثرا دلیل گریه هاشو نمیگه.این کاراش استرس منو هم بشدت زیاد کرده

سوالم اینه که تجربه مشابهی داشتید؟ راهکاری دارید لطف کنید؟بعد از چه مدت گریه هاش کمتر میشه؟