امشب داشتم کار میکردم سرپا
با مامانمم درد دل میکردم میگفتم دسشویی هم میرم با خودم مرور میکنم الان میرم فلان کارو کنم اون کارو کنم و ...
اونم بهم گفت یکم خودتو تو فشار بنداز
منم نمی‌دونم چرا ناراحت شدم گفتم آخه هر کی هم ندونه شما باید بدونی چون داری میبینی استراحت ندارم امروز اومده بودی بچه ها خوابیدن پیششون یه ساعت خوابیدم وگرنه اصلا نمیشینم چه برسه به خواب روز. ...😞😞😞اونم گفت همش داری گلایه می‌کنی از بچه ها و بچه داری ‌.... 😞😞😞دیگه تصمیم گرفتم پیش هیشکی درود دل نکنم ‌...

چون اونا تو سختی مارو بزرگ کردن اونا یک دهم امکانات ماروهم نداشتن و مارو بزرگ کردن و الان ما وقتی نق میزنیم یاد خودشون میفتن ک چجوری ماهارو بزرگ کردن

الهی عزیز دلم خودتو ناراحت نکن این روزا میگذره خیلی زود من پارسال همین موقع ها اینقدر می‌نشستم عصه میخوردم چرا پسرم یه جا بند نمیشه وقتی میرفتیم تو خیابون ده نفری بایر پشت سرش میرفتیم الان کمی بهتر شده تا سال بعد هم بهتر میشه هر سال وضعیتم بهتر از الانت میشه خواب بچه هاتم آکی بشه میتونی تا صبح راحتر بخوایی الان واقعا سخته خوابت کمه استراحت کمه

منم وقتی یچی میگم مامانم میگه پس کی کار کنه. وظیفه اته بچه هاتن.

مایه ضرب المثلی داریم میگیم زور گردن اونیه که زایمان میکنه هرچقدرم کمکی داشته باشیم بازم همه کارا رودوش خودمونه

نه. نارحت. نباش. مادرت دیگه فردا از دلت. در میاره ما فقط خودمون خدا میدونه. که چقدر خسته وکوفته ولی. این روزها هم میگذره چکار کنیم باید تحمل کنیم

بنظرمن که اصلا حرف خاصی نبوده که ناراحتت کنه
تو بخاطر شرایط خودت رنجیدی
توی شرایط تو، آدم بخاطر خستگی زیاد و تغیرات هورمونی، از بقیه زود رنجیده میشه
به مرور زمان خیلی خوب میشی
فکر میکنم نهایتش تا دوسالگی هست
دیگه از پوشک که بگیری یهو یه آرامش خاصی میاد تو زندگیت.

عزیزم اتفاقا تو هم باید مامانتو درک کنی.
اونا مارو تنها بدون امکانات و با سختی بزرگ کردن بدون هیچ غر و گلایه ای

فقط مایی که دوقلو داریم همدیگه رو درک میکنیم