دلم میخواد گریه کنم ....از دست پسرم خسته شدم ...همش دلم واسه اونروزا که بچه نداشتم تنگ میشه واسه اونزمان که دونفر بودیم چقدر با شوهرم خوشحال بودیم الان انقدر پسرم اذیتم میکنه من دیگه اعصاب و حوصله ی برام باقی نمونده ...همش جیغ میزنه و لجبازی میکنه ، وسیله ها رو پرت میکنه و میشکنه ، به جز ما و پدر و مادرم هم پیش هیچکس نمیمونه حتی بغل کسی هم نمیره ...خیلی هم باباییه اصلا با من خوب نیست فقط باباش رو میخواد وفتی هم میریم تو جمع انقدر تو بغل من گریه میکنه تا بره بغل اون همه میگن ما تا حالا بچه ی ندیده بودیم بغل مادرش نمونه و انقدر بابایی باشه ...خیلی خستم ...از لحاظ غذا و پوشاک و اسباب بازی خیلی بهش میرسیم بهترین ها رو براش میگیریم ولی واقعا حوصله ش رو ندارم انقدر که اذیتم میکنه هر دفعه میبرمش بیرون انقدر لج میکنه و جیغ میزنه پشیمون میشم ....خیلی دلم گرفته ...احساس پوچی میکنم همش میگم قبل از بچه چقدر همه چی خوب بود

دقیقا دخترم منم همینه حرف دل منو زدی

پسرمنم اینجوری بود دوره ای هست یکم بگذره خوب میشن تحمل کن. لابد دندونم درمیاره گناداره صبوری کن

سعی کن صبح یک ربع زودتر از بچت بیدار شی یه قهوه یا نسکافه بخوری به موهات برسی که سرحال باشی

عزیزم با صبوری و فقط با مهربونی پیش برو هر عصبانیت تو هر رفتار تند تو اون رو بیشتر لجباز میکنه اون نیازی به غذا و پوشک و اسباب بازی نداره اون فقط یه مامان مهربون میخواد و صبور که همش باهاش بازی کنه و حوصله داشته باشه تو بدترین شرایط هم شوخی کن باهاش اگه میبینی کاری دوست نداری انجام میده حواسشو با چیزی پرت کن یا بغلش کن ببرش رو پنجره یا شوخی کن باهاش

پسر منم دقیقا همینجوریه از صبح ک پامیشه الکی لج میکنه نه شیر ن غذا ن خواب هیچی هیچی فقط لج میکنه وسایل پرت می‌کنه

اینایی که گفتی هیچکدوم اذیت نیست عزیزم، اقتضای سنشه، همه بچه ها با یکم عقب و جلو این چیزارو تجربه میکنن.
خصومت شخصی که باهامون ندارن اذیتمون کنن😁

کلا مثل اینکه پسربچه ها جدیدا خیلی به هم جنس خودشون علاقه دارن تا جنس مخالف،پسر منم همینه با وجود اینکه من خیلی باهاش بازی می‌کنم و وقت میگذرونم

وای تو چقد منی

درکت میکنم پسر من اینجوری

سلام باهاش بازی میکنی؟تایم کیفی داری با بچت؟

میگذره این روزا
منم گاهی خسته میشم اما دوباره خودم رو سرحال میگیرم

بابایی بودن بچها طبیعی هست میدونی چرا
چون اونا کمتر خونه ان و ماهمش پیششون هستیم و وقتی هم کار بد میکنن ما دعواشون میکنیم

همه چی با گذشت زمان خوب میشه

یه روزایی بده شوهرت بگو تنها برن بیرون وتو خونه تنها ریلکس کن
یا برو کافه یه حالی عوض کن

تمام بچها همینن
به روزی فکر کن بزرگ میشن و ما رو بهتر درک میکنن

میفهمتت کاملا
زندگی بعد بچه خیلی عوض میشه ولی اینم بدون اینم مقطعیه بزرگ تر بشن بهتر میشه
و هرچقدر خودتون آروم تر باشید بچه اتون هم آروم‌تره

عزیزم خیلی روزها هممون همینیم
دیروز پسر من انقدر خرابکاری کرد که نزدیک بود بزنمش 😂کظم غیظ کردم

من برات ی پیشنهاد دارم که بعدا برام دعا میکنی یه مشاورخوب تلفنی پیدا کن که حتی نخوای بری پیشش تلفنی حرف بزن یه راهکارهای خوبی بهت میده که هم بدونی چ واکنشی ب بچت بدی که بهتر رفتار کنه هم خودتو اروم کنی

منم درکت میکنم ...خیلی وقتا همین حس میاد سراغم .......ولی خب دیگه جزوی از وجود ما هستن دیگ بدون اونام نمیتونیم
ولی خب واقعا یوقتا دیگ کم میاریم

نمیدونم چیکار کنم 😭 به هیچکس هم نمیتونم بگم یکم درد و دل کنم ...اخه یعنی همه ی بچه ها اینجورین ؟ انقدر خرابکار ؟ انقدر لجباز و جیغ و جیغو ؟ من اصلا احساس نمیکنم حتی بچم به من وابستگی و علاقه داره