باورم نمیشه بالاخره دخترم یک ماهش شد واقعا راحت و لذت بخش نبود هنوزم سرشار از نگرانی و استرسم و راحت نیستم تو بارداری تنها استرسم موافقت با سزارینم بود و فکرمیکردم بعذ اون راحت میشم ولی جوری بهم سخت گذشت که الان به خود قبلیم که فکر میکنم انگار یه آدم دیگه بودم واقعا بچه داشتن اصلا تصمیم کوچیکی نیست کلا زندگی رو بهم میریزه امیدوارم دوران نوزادی رو سریعتر تموم کنم چون خیلی خیلی سخته بعداز پشت سر گذاشتن زردی و دردسرهاش، سروکله ی رفلاکس و کولیک و تنگی مجرای اشک پیدا شد الانم که روی کام بچم چنتا لکه دیدم دارم روانی میشم میترسم شکاف کام باشه. خلاصه اصلا با این دوران نمیتونم کنار بیام کاش زودتر تموم بشه این یک ماه که اندازه ی یکسال منو از پا درآورد

من که امشب خونه مادرشوهر بودیم گفت بچه رو لاغر کردی چرا به بچه نمیرسی در صورتی که من از بیخابی و کم غذا خوردن دارم میمیزم واقن این چه حرفیه میزنن

عزیزم همه یجوری درگیرن با بچه
داشتنش یجور سخته
نداشتنش یجور دیگه
خدا فقط دامن کسایی که ندارن رو سبز کنه ک یموقع با حسرت نگاه نکنن🤲🤲🤲

سفیدکاش احتمالا برفکه دهانه.ببرش دکتر یه دارو میده اسمشو یادم نیس.فوری خوب میکنه

شکاف کام فقط تو بدو تولد اتفاق میوفته یعنی قبل بدنیا اومدن نه بعد یک ماهگی نوزاد الکی به خودت استرس نده جانم

از همه لحاظ داغون ک خستم نه خابی نه چیزی بعد یه کی بیاد بگه چرادلاغره چرا شیرت ابه

همه مون داغونیم

بزن خودتو به بیخیالی منم بدتر از تو هستم میخوام اسنترا۵۰ بخورم واسه افسردگی وفکرای منفی استرسه روحیه ادم رو بهتر میکنه ....منم وحشتناک استرس وفشار روحی وتنش بهم هست خسته شدم

به جز لک روی کام چقد منی چقد زیااااااد خداروشکر که داریمشون ولی چقد خسته ایم🥴