تقریبا چند روزه که منو دخترم و همسرم تنها شدیم قبلا کمک داشتیم و من قبلش فک میکردم خیلی سخته و من تنهایی از پسش بر نمیام ولی در کمال ناباوری این چند روزه عاشق مادری شدم حتی استرسم کمتر شده و کارای خونه رو هم کم و بیش انجام میدم طوری که تو هفته فقط یبار غذای بیرون خوردیم و دخترمم با اینکه قبلا فقط درحال گریه بود الان آروم شده و همش بهم میخنده و من انرژی میگیرم از خنده اش🥰

تنهایی خیلی بهتره. حداقل اعصاب آدم آرومتره

خلاصه اسیریم از دست اینا اون چند روز اول بعد زایمانم بدترین روزای زندگیم بود🥲

خب حتما بچت بهونه گیر نیست
نق نق نمیکنه
اذیت نمیکنه
من بچمو میزارم زمین گریه میکنه یک دستشویی نمیزاره برم

من از اولش کلا خودم تنها بودم با دخترم اصلا نذاشتم ی نفر حتی تو بغل کردن کمکم کنه بچه داری اصلا سخت نیس عشقه عشق

ما کل دوران بارداری با اون ویار لعنتیییی و دردهاااا و زایمان تنها بودیم ۴ نفری . حتی یک ساعتم کمکی نداشتیم 🙃سخت گذشت من خیلی ضعیف شدم ولی خلوتی رو خیلییی ترجیح میدم تا ادمای تو مخی دورم باشن و آخه کار که نمیکنن بدتر کار اضافه میکنن . یار نیستن بارن باررررررر

دقیقا من ۱۰روز اول دورم شلوغ بود فقط گریه میکردن رفتن به ارامش رسیدم😐😐اصلا چه لزومی داره میان پیش زن زائو کمک که نمیکنن اعصابشم خراب میکنن

من همش ترس اینو دارم تنها بشم برنامه ام اینه بعد از واکسن دو ماهگیش بریم خونمون دیگه بمونم

دقیقا اگه بدونی من چقد گریه میکردم ک نمیتونم پوشکش کنم بلد نیستم بشورمش یا حمومش بدم بعد دیگه خانواده سرما خوردن مجبور شدیم تنها شیم
دیدم که نه کار اسونیه
ولی نا گفته نماند بچه ک تازه دنیا میاد واقعا سخته هم ریزن هم ناف دارن
ولی خب دیگه از یکماهگی خوبه

منم از وقتی تنها شدم ارامش گرفتم از ۱۰ روزگی دیگ گفتم کسی پیشم نمونه

تنهایی عالیه عای