گفتنی های این دوران: شب های سختی رو دارم تجربه می کنم اما خداروشکر، نمیشه گفت همش سختیه چون من درسته که همزمان با تغییرات،،،، بدنم از آسودگی پیشین فاصله گرفته و دارم از این لحاظ هر هفته یک چالش سخت که اغلب بی خوابی شبانه رو به همراه داره تجربه میکنم، اما من خدایی رو دارم که از روح خودش در من دمیده و ورای ترس ها و نگرانی های من، مراقب کودک درون وجود منه... من بی خواب شدم درست، بدنم پر از زخم شده درست، آلرژی و عفونت گرفتم درست، تکرر ادرار دارم درست، سینه ها و شکمم سفت و سنگین شدن درست، راه رفتن و بلند شدنم سخت تر شده درست. ناخن هام شکننده شدن درست... اما همه ی اینها فدای یه تار موی مادر شدن😭😭😭 من بی خوابی هارو به جان میخرم و پذیرای تمام دردهای مادر شدن هستم و از همین حالا عاشقم و امیدوارم وجود و تولد این بچه مثل اسمی که براش انتخاب کردم جان تازه ای برای من باشه از پس سختی ها... خدایا باز هم بخواه که قوی باشم و قوی تر ادامه بدم و مادر خوبی از آب دربیام هر چند لازمه ش شب نخوابی ها و دردهای عجیب و غریب باشه... آمین

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط