یه چیزی بگم ؟
وقتی باردار بودم خیلی سخت گذشت و همش استراحت مطلق بودم همش میومدم تو گهواره روزا و هفته هارو میشمردم هر وقت میرفتم تو هفته جدید خوشحال میشدم و پیام مشاوره میخوندم
الان وقتی بچه ها بزرگتر میشن هم خوشحال میشم از اینکه بزرگتر میشن و چالش های سختشون میگذره مثل رفلاکس و حساسیت و دندون و بی خوابیا ... ولی ته دلم ناراحت میشم از اینکه درست لذت نمیبرم از بزرگ شدنشون اخه تمام روز نق میزنن فقط من اینجوریم یا شما هم همین احساس دارین ؟🌝

منم اصلا لذت نبردم نه از بارداری نه الان همش با استرس گذشت بارداری پرخطر و استراحت مطلق و الآنم که پسرم

ماهم همینطوریم
دیشب یه بنده خدایی که ۳ قلو باردار بود تو ۲۱ هفته کیسه آبش پاره شد و سقط کردن بچه هاشو
با خودم میگم اگه تو بارداری منم این اتفاق افتاده بود الان بچه هامو نداشتم😓

منم خیلی ناراحتم پسرمم اصلا غذا نمیخوره و من خودمو مسببش میدونم همش احساس ناکافی بودن دارم

حرف حق جواب نداره🤌🏻با حرفات خاطراتم مرور شد منم هروقت وارد ماه جدید میشدم لذت میبردم از عکس میوه های گهواره ک بچه بزرگ‌تر میشه

من خداروشکر از الان خودم راضی ام . کل هفته رو بیشتر با دخترم تو خونه ام باهاش و جایی که بچه ام اذیت بشه نمیرم . و هنوز به خاطر بچه ام بیرون میرم تا دلش باز بشه . من شکم اولم سقط شد این بارداری هم استراحت مطلق بودم

منم دقیقا همینم هم دوست دارم زود بزرگ بشه هم دوس دارم از این لحظه ها لذت ببرم که وظیفه مادری نمیزاره