مامانا ای کاش یکم بیاین منو آروم کنید من یه بچه یکسال و ۹ ماهه دارم الانم ب تازگی متوجه شدم باردارم دوماهه همیش نگرانم از بعدش استرس اینکه چطور دوتایی اینارو بزرگ کنم آیندشون همه چی منو نگران میکنه همیشه یچه دوم دوس داشتم ولی با این فاصله سنی خیلی میدونم سخته شوهرممم فقط میگه من هستم فلان درسته کمک میکنه ولی آخرش خودمم با سختیا خستم درمونده ترینم

نگران نباش گلم سخت که میشه ولی بعد چند سال باهم مدرسه میرن لذت بخشه

بچت دیگ‌بزرگ نگران نباش زیادسخت نمیشه تااونم بدنیابیادک دیگ عاقل ترم شده

منم دقیقا مثل شما دخترم بدنیا بیاد دختر اولیم ۲ سال و سه ماهه میشه
باید بگم سخته ولی میگذره
مگه تا الان نگذشت ای ن همه سختی
فقط باید صبر و حوصله داشته باشی که بچه ها بی نهایت به محبت آرامش نیاز دارن
خدا خودش داده صدرصد حواسش هست
از اطرافیانت کمک بگیر به این فکر نکن زحمت میدی بهشون
چی میشه مگه فقط دوسال اول کمی سخته یه کم به کمک نیاز داری بعدش لذت بخشه
بچه ها باهم بازی میکنن دعوا میکنن مدرسه میرن کلی اتفاقای قشنگ میافته
اصلا نگران و استرس نداشته باش تا بارداری هم به هیچی فکر نکن فعلا به بچه ای که داری محبت کن بازی کن و ......
تا الان مگه تو زندگی سختی نداشتی گذشت
میگذره همه چی فقط سخت نگیر
آروم برو جلو
همین که شوهرت میگه من هستم خیلی قشنگه
به نظرم الان آماده ی بی خوابی داری و.... چون بدنت آماده اس

خوش اومدی ب جمع شیر به شیر ها

نگاه کن ب مایی ک با وجود بچه های کوچیکتر بارداریم

در لحظه زندگی کن فقط سعی کن ب آینده فکر نکنی

منم مثه شمام یه پسر یکسالو ده ماهه بشدتتتت بدغذا و نق نقو دارم الانم باردارم سه ماهمه

دخترای من ۱سال و ۳ماه فاصله دارن چی بگم🥲🥲

خواهرم دقیقا بچه هاش شیر به شیر شدن اولاش سخت بود الان باهم مدرسه میرن هم بازی هستن اتفاقا بنظرم خیلی خوبه