پارسال لحظه شماری میکردم که ۱۴ هم بشه برم سزارین بشم چقد میترسیدم منی که از یه آمپول میترسیدم حالا چطور برم اتاق عمل چطور سزارین انتخاب کردم از طبعیی وحشت داشتم اما. تووای روزا هم ترسم بیشتر شده بود برا اتاق عمل حالا من مونده بودم با سنگیا ها روزا آخر و ترس زایمان .. ولی نمیدونم خدا خیلی کمک کرد ایقد راحت شده بود برام اون روز وقتی که شاهانم از شکمم در اوردن صدای گریه اش تو گوشم شد قشنگ ترین صدای عمرم
اون صورت پنبه ایی که گزاشتن رو صورتم شد خوشبترین عطر دنیا برام همونجا تو ریکاوری با اینکه سردم بود خیلی خدا رو شکر کردم که بهترین هدیه قشنگ برا تولد منو شوهرم داد و شد تمام وجودم
یکسال که من مادر شدم تازه میفهمم سخت ترین شغل دنیا مادری هست
مادری که برا هر چیز میترسه برا کوچکترین و ابتدایی ترین چیزا اینقدی شلوغش میکنه تا خیالش آروم شه ولی باز دلهره داره
خدایا شکرت که بهم توان دادی سخت ترین سال زندگیم گذروندم باهمه ی سختیا که هنوز دارم و درگیرم با شاهان ولی خداجونم منو با هر چیز امتحان کن ولی با شاهان نه من تحمل ندارم بچه ام ناخوش ببینم شده یه تیکه از وجودم هر لحظه هر ساعت شکر برا بودنش برا وجودش امیدورام همه بچه ها سالم و تندرس باشن کنار پدر مادرشون 🌹🌹

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط