سلام
خانما میگم کمکی تو بچه داری واقعا نعمت بزرگی باید باشه
من که از وقتی پسرم‌بدنیا اومده حتی یک ساعتم هیشکی نگرفته،اگه بگم کجاها و برای چکاری حتی بچمم بغلم بوده برام گریه میکنید😢برا همین خیلیییی زیاد خستم،،بیخوابم،،تنهام،،اصلا به ندرت میسه دراز بکشم و استراحت کنم برای همین کمرم بشدت درده،،چون کارشوهرم یجوریه بعضی شبام نیست خونه حتی
بخاطر عمین شبانه روزی سرپام و بجز بدنم ذهنم و مغزم بشدت کم آورده گاهی سر بچم داد میزنم ولی بعدش که عذاب وجدان میگیریم و یاد تنهاییم و اینام‌میوفتم میشینم به گریه انقد که خودمو ملامت کردم و سرزنش کردم حد نداره اما گاهی وسط گریه هام‌حق میدم به خودم که تو این شرایطی که من هستم سنگم‌بود باز صداش در میومد من که دیگه آدمم😢
نمیدونم چیکار کنم ولی اینو‌میدونم اینجوری پیش بره بچم یه مادر افسرده و پرخاشگر و عصبی داره که شاید ازش خوشش نیاد و بیشتر به پدری که چندروز یبار میبینتش و واقعا در حق منو بچم کوتاهی زیادی میکنه و ازش راضی نیستم وابسته بشه😔

خواهر نداری عزیزم

مادر بودن سخت ترین کار دنیا...
خدا خودش ب همه مادرا صبر و استقامت بده 🤲🏻
سعی کن ی جوری حالتو خوب کنی عزیزم

منم دقیقا تو همین شرایطم.تو زایمان هم یک هفته کمکی داشتم.ولی ی تصمیم گرفتم.خیلی مهمه حرفم چون راههای زیادی رو رفتم ک شرایطم بهتر بشه.راهش اینه ک بزنی بیرون از خونه با بچه.روزی یکساعت ببر بچرخین.از نظر روحی خیلی بهتر میشی و بچه هم بیرونو میبینه و خسته میشه میخوابه.یادت باشه سه سال سختی داری بعدش مستقل میشه و کاریت نداره