با اینکه دقیقا میدونم پرنسا چند ماه و چند روز و حتی چند ساعته که به دنیا اومده ولی هر روز یا پروفایل گهواره و نگاه میکنم توجه میکنم به سن یا تقویمم و مثل بچه کوچیکا از ۳۰ دی پارسال ماه به ماه میشمورم و برای هر روز و هر ساعتش دلم ضعف میره و میگم من تا اینجاش و تونستم .بهش خیره میشم تو بغلم محکم میگریمش همین طور که تو که غرق تو عطر تنشم بوسه بارونش میکنم تو چشماش زل میزنم و بخاطر بعضی روزها که کلافه و خسته بودم و کم باهاش بازی کردم حتی شاید غر هم زدم ازش معذرت میخوام . بهش میگم دخترکم پرنسس مامان ببخشید که مجبورم بعضی روزها تو رو مهد بزارم اون روزها قلب و روحم پیش تو میمونه ببخشید که مجبورم برای رفاه و آینده بهتر با بابا دوتایی تلاش کنم ولی بدون مامان عاشقانه دوست داره و برای خوشحالی تو تلاش میکنه . مرسی که با دقت به حرفام‌گوش میدی و یه گاز محکم مهمونم میکنی طوری که جیغ میره هوا و من تا جایی که بتونم تو دو بوسه‌ای محکم میکنم و تو برام قهقه میزنی مرسی که هستی مرسی که با شیطونیات و شیر و غذا نخوردنات رو تک تک سلول های مغزم راه میری. مامان عاشقانه دوست داره

مالیخولیایه مادرانه

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط