خانوما خیلی ببخشید اینجا درد و دل میکنم...خیلی خستم نمیدونم شاید چون کل بارداریم تنها بودم و از هیچکس حمایت نشدم استراحت بودم و همش خونه بودم هیچ جا نمیرفتم...شایدم چون زایمان سختی داشتم...بعد زایمان هم ۲۰روز اول مادرم بود..بعد ک رفت نتونستم تنها بمونم و اومدم خونه خانوادم الان نمیدونم چرا حس بدی دارم تا کوچیکترین حرف میزنن ب دلم میگیرم و میگم کاش نمیومدم باز یادم میاد ک اونجا تنهام بیشتر ناراحت میشم💔💔انگار افسرده شدم اصلا پسرمم صبور نیست کولیک داره صدتا دارو بهش میدم دکتر بردم دیشب از شدت خستگی چون نمیخوابید سرش داد میزدم الان میگم اون چی میفهمه اصلا چرا باید مادر عصبی داشته باشم...کاش اطرافیان کمک میکردن کاش اصلا درکم میکردن خیلی داغونم

هیچ وقت از هیچکس انتظار نداشته باش وقتی انتظار داشته باشی بیشتر ناراحت میشی قوی باش تو الان دیگ مادر شدی باید صبور باشی منم بعد زایمان خیلی به مادرم نیاز داشتم ولی خواهر کوچیکم مدرسه مدرسه میره بیشتر از دو روز نتونست پیشم بمونه شوهرم هم اجازه نداد برم خونه مادرم اولش ناراحت شدم گریه کردم ولی فهمیدم هیچکس جز خودم نمیتونه کمکم کنه پس فقط خودت میتونی به خودت کمک کنی الان ک یک ماهش شده برو خونه خودتون بهتره

برو خونه خودت با همسرت دوتایی از پسش بر میایید مطمن باش

من اوایل زایمان تا یکی دوهفته حالم یه جوری بود انگار داشتم افسردگی میگرفتم
احساس میکنم چون از شوهرم دور بودم اینجور بودم
توام میخای یه مدت برو خونه خودت اوکی میشی
صبر کن ۴۰ روزت بگذره بعد برو خونتون
مطمئن باش اوکی میشی
سختی بچه تا یه مدت برا هممون هست ولی اینکه خونه خودت باشی برات بهتره

گلم درکت میکنم توتااینجاشوتونستی ازپس خودت بربیایی‌ بایدبه خودت افتخارکنی چرامثلاناراحت باشی یه روزی دلت برای این روزاتنگ میشه به خودت میگی چقدرزودگذشت تامیتونی شادباش چون وقتی زمان بگذره دیگه برنمیگرده پس نهایت استفاده روبکن

عزززیزم درکت میکنم روزای سختی پشت سر گذاشتی اما تو یه مادر نمونه ای وبا آرامش بیشتر وصبر تو میتونی از پس همه چی بربیای

باید رفت پیش یه روانشناس

اینا همش علائم افسردگی منم همین جوری شدم فقط دوس دارم گریه کنم بچه بیقراری میکنه نمیدونم چیکار کنم عصبی میشم