دو سه شبه بخواطر مریضی دخترم خواب نداشتم نه خواب نه غذا میزاشت بخورم خیلی کلافه شده بودم خیلی تنهایی سختم بود یعنی بی خوابی داشت روانیم‌ میکرد الان دو روزه اومدم پیش مامانم دیشب تونستم بخوابم بیچاره مامانم خیلی اذیت شده این دو شب ، مادرشوهرم میدونست این بچه مریضه اون شب اول مریضی از پیش همون آوردمش باورتون نمیشه حتی یه زنگ یا پیام نداده ببین بچم خوب شد یا نه 🙁 اصلا احوالش نپرسیدن ، حتی یه تعارف که زنگ بزنه بگه حامله ای یه ساعت بده بیارتش من نگهش دارم چطوریه که تا قبل مریضی که خوش حال بود و کاری به کارتون نداشت بازی میکرد هر روز زنگ می‌زدی بیام ببرمش ، اون شب تا مریض شده و یکم نق نق کرده و اذیتش کرده سریع زنگ زد بیا ببرش و دیگه سراغشو نگرفت ، منت ندارم سر کسی ولی زورم میاد جلو فامیلاش اینقدرع تعریف می‌کنه بچم بچم می‌کنه فلان میگه ، خودشم دکتر می‌دونه دارو تجویز می‌کنه واسه بچه 😏😒 خودش و دختراش بیکارن چطور میشد یه ساعت بیان بگن میبریمش تو و مامانت استراحت کنید یکم ، دیگه اجازه نمیدم وقت خوش حالیش هم بچم پاشو خونه این زن بزارع

عزیزم باید تو همین شرایط ها ادمارو شناخت ناراحت نباش و برخوردتو عوض کن با هرکی مثل هودش

تنها كسي كه تو هر شرايطي باشه بازم به فكرمونه فقط و فقط مادر خوده آدمه
من مامانم طفلي اسباب كشي داشت ولي بازم امكان نداشت غذا اوردن براي منو يادش بره چون استراحت مطلقم

درست میگی ها. ولی هیچوقت از هیچچچ کس هیییچ انتظاری نداشته باش ، من از وقتی انتظاراتمو از آدما کم کردم. و کلا ازشون قطع امید کردم ، خدا میدونهههه چه آرامشی دارم

عزیزم همه همین مشکل و دارن باردار هم هستی ب فکر خودت باش بی خیال هر چقدر انتظار داشته باشی همینقدر اذیت میشی بعداً ت روشون بگو عجب زنگ زدید حال بچه رو بپرسید واسه هفتاد پشتشون بسته