سلام دوستان🌸
من از وقتی وارد سه ماه دوم شدم خیلی از لحاظ روحی بهم ریختم نمیدونم چرا
بخاطر شغل همسرم یه شهر دیگه زندگی می‌کنیم و از خانواده ها دوریم قبل از این با اینکه همش تنها بودم مشکلی نداشتم ولی تازگیا از تنهایی خیلی میترسم و حالم میگیره مخصوصا صبحا از خواب بیدار میشم دلم میخواد بشینم گریه کنم😭 نمیتونم غذا هم بخورم😢
میرم بیرون از خونه بهتر میشم اما دلم نمیخواد برگردم خونه انگار قفس شده برام😢
خانواده هامون میان پیشمون حالم بهتر میشه اما میخوان برن دوباره حالاتم برمیگرده شوهرمم کلافه کردم
اینا برای بارداریه یا افسردگی گرفتم🥺
کسی اینطوری هست چیکار کنم خوب بشم

اصلا ناراحت نباش عزیزم این حالتا طبیعیه ولی به خودت تلقین نکن که بدتر نشی،بچه ات به دنیا میاد میشه مونس و همدمت،منم ماه های آخر بارداریم تا یک ماه بعد از زایمان همسرم پیشم نیست ولی بشینم از حالا عزا بگیرم که تغییری پیش نمیاد که فقط حال خودم بدتر میشه توام به این موضوع فکر نکن وقتی ذهنت میره به اون سمت سریع خودتو مشغول کن

عزیزم بخاطر بارداریه منم تو شهر غریبم تک وتنها تازه استراحت مطلقم هستم بیرون نمیتونم برم کار خونه هم نمیتونم زیاد انجام بدم خیلی سخته ولی حاضرم بچم سالم باش اینروزا تموم میشه

بارداری همینه عزیزم نگران نباش ماهم همینطوریم شرایط زندگی همیشه همینطوره بوده،هست و خواهد بود سعی کن خودتو آروم کنی آهنگ شاد بزار و با بچه ات برقص کیف کن نوازشش کن

برای بارداریه عزیزم
سعی کن خودتو با ی چیزایی مشغول کنی
قران هم اگر بلدی زیاد بخون خیلی خوبه