امروز دخترمو تنها بردم شهربازی
فکر میکردم فقط منم که یه شوهر بیخیال و تنبل دارم که اصلا برا بچه وقت نمیزاره
رفتم اونجا دیدم مثل منه بدبخت زیاده

عادتش نده عزیزم اینجوری همه بار مسئولیت میفته رو دوش تو.

منکه دوقلوها رو تنها میبرم چی بگم

حالا واسه منو ندیدی
چون خودم شاغلم از قسمت هزینه منو بچه هم استعفا داده از قسمت دکتر بردن تفریح همه چی فقط اسمش شناسنامه ام رو اشغال کرده

شوهر منم با دعوت و جیغ و جیغ بچه رو یه ساعت در ماه می‌بره بیرون

مال ما که تو خونه هست اصلا نمیگه جایی هم دوس دارین برین
فقط سرما نخور
وای بار منه بدبخت ببرم دکتر
وای مت بدبخت چی

ای خدا شوهر من که همش سرکاره نه تفریحی نه مسافرتی نه چیزی
ماه پیش از پول یارانه ام رفتم برای خودم لباس خریدم نذاشت دو‌ دقیقه از کارت کشیدنم بگذره سریع زنگ زده دعوام می‌کنه باز چی خریدی ول خرجی کردی؟
با اینکه من آدم ولخرجی نیستم و ماه های قبل کارت دست اون بود یا اگه کارت پیش من بود از یارانه برای بچه ها لباس میخریدم یا خرجی مون میشد
آقام هم که به قول یکی از دوستان معاف از خرج کردن شده هر چی در میاره میده قسط‌و وام ،برگشتم بهش گفتم خوبه دولت این چس تومن یارانه رو میده خرج ما میشه
چی میشه یکبار من دلم بخواد برای خودم یچی بخرم
این ماهم مشکل مالی نداشتیم چون برای خودم خرج کردم داشت میمرد

خانه بازی کجا بردی گلم بازیاش براسن بچه تون خوب بود

خاهر ماهم ازاین شوهرا داریم کل مسئولیت زندگی بامنه اون نهایتش بخاد پول بده