سلام خونه قبلیمون نزدیکه پارک شهرمون بود اکثرا اوقات تیامو میبردم پارک یعنی با ماشینش می اومدیم تو کوچه دور بزنیم میرسیدم به پارک بود و بازی میکرد می اومدیم خونه اینجا اومدم هم راهم یکم دور شده باز میشه رفت و اینکه الان هوا سرده خیلی کم میبرم ولی یه اون دفعه بردم پارک موقع برگشت کلی هم بود گریه به زور آوردم هوا با اینکه سرد شده بود میگفت بمونم دیشب بردم شهر بازی باز گریه لج که اشکش در اومد بعد انگار هول میشد مثلا باید از این سمت سر سره بره ااز وسط میرفت قبلا اینجوری نبود شوهرم میگه باید بهش بیشتر یاد بدی حالا طبیعی یا نه
من میگم شاید تنهاست یا خیلی فعلا بیرون نمیره اینجوری بچه ها میبینه دیگه خیلی هول میشه راهکاری دارید ولی خودمون هستیم خوبه حرف گوش میده
و

دختر منم همینه اینقدر گریه میکنه ک با بچه ها بازی کنه همه چی میخاد اولش میده به بچه ها بعد گریه میکنه پس بگیره هیجا نمیشه رف باهاش

چون کم‌میره بیرون وکم با بچه هاست هیحانی میشع بهش باآرامش وخونسردی یاد بدین
خودتونم تو رفتار روزمرتون خیلی اروم وخونسردبرخورد کنین
هرچی شما عجول وهول باشین بچه ها ازتون یاد میگیرن

به نظرم شما سر کجا بازی کنه امر و نهیش نکن تا باباش دعواش نکنه
بذارید خودش هرجور میخواد با فضا آشنا بشه
اونجوری بعدا چشمش به دهن شماست که بگید چکار کنه چکار نکنه و مستقل نمیشه

عزیزمم پسرم منم همینطوره حوصلشون سر میره تا ی جا میریم بعد میخوای برگردیم هول میشه هیجانی برخورد میکنه

احساس میکنم بچه ها رو میبینه انگار هول میشه ذوق زده میشه جو گیر میشه چه جوریه مثلا استخر توپ پله داره بهش میگم ولی از رو چی هست عجله ذوق چیه از نرده که کناره میره باز بهش میگم دوباره میره باز بعد چند بار باز دوباره میره شوهرم دیشب دعواش کرد. دلم سوخت