خسته تر از خستم،اخه تاکی پسرم باید اینجوری بمونه، از صبح که بیدار میشه تا شب فقط گریه میکنه و نق میزنه که‌ یا بغلش کنم یا باهاش بازی کنم ، حسرت یه دستشویی راحت رفتن تو دلمه ، یعنی ده دقیقه خودش بازی نمیکنه و خودشو مشغول نمیکنه‌ یا باید دخترم باهاش بازی کنه‌یا من، کل روزو بهم چسبیده ، اخه تاکی باید اینجوری باشه، دخترم اصلا اینجوری نبود😔

عزیزم تا زمانیکه به خودت و پسرت آسون نگیری راحت نمی‌گذره برات
من وقتی پسرم نه یا ده ماهه بود خیلیییییییی اذیت بودم،هم خودم هم بچه
به خودم اومدم دیدم دارم جفتمون رو روانی میکنم،از اون روز با خودم تصمیم گرفتم که بپذیرم هرررررررررررررررر کاری که پسرم می‌کنه اقتضای سنش و من فقط وظیفه دارم درکش کنم
ببین انقد از اون روز راحت شدیم جفتمون
یه وقت فکر نکنی پسرم خیلی آرومه و .....
نه بلکه ماشاالله روز به روز داره شلوغکاری هاش بیشتر و شدیدتر میشه اما من چون دیدم رو عوض کردم برام اسونتر می‌گذره
خیلی کم از دستش عصبانی یا خسته میشم
نظر شخصی منه،اینکه چقدر درسته یا نه نمیدونم
هرچقدر مادر آرومتر باشه و نسبت به مسائل بچه با آرامش بیشتری برخورد کنه این آرامش ب بچه ها هم منتقل میشه
من امتحان کردم نتیجه گرفتم(نه برای یکی دوروز،یکساله) شما هم امتحان کن ضرر ک نمیکنی

اینجوری میگی تن و بدنم من میلرزه،،،یعنی همچین چیزی در انتظار ما هم هست؟؟🤣🤣

به نظر من بچه دو سال اول خیلی خیلی سخته تا چهاار سالگی هم واقعا سختیاشون زیاده ولی بعدش ادم راحت میشه

بخدا بیشتر بچه ها اینجورین پسر منم ی من وابسته هست
همش بهم چسبیده خیلی جیغ میکشه
ولی دیگه چ کنیم سرشون سلامت بچه هستن دیگه کاری نمیشه کرد

تا دوسالگی صبرکنید انشالله خوب میشه،،،دخترمنم تازه یکم خوب شده

وایییی انقد ازین دوسال اول بیزارم بس که خون ادمو تو شیشه مبکنن حالا شما باز پسرت بزرگه من چی