مامانا بچه های شما هنوز غریبی میکنن؟
پسرمن از اول نوزادیش هرجا میرفتم گریه میکرد الانم که بزرگترشده
بجای اینکه بهتر شه بدترشده
هرجانیریم همین از دم در ورودی گریه میکنه تا دوساعتم دستاش جلو چشمش همینجوری اشک میریزه
آخه چیکارکنم باهاش،اصلا کلافه م کرده اینکارش
تو فامیلامون اصلا همچین بچه ایی نداشتیم
تنهاجایی که گریه نمسکنه فقط خونه مامانمه

پسرم وقتی نوزاد بود خیلی خیلی گریه میکرد و غریبی میکرد با همه
اما از زمانی که فک کنم ۸ماعگی رفتیم مسافرت کلا تغییر کرد
الان با همه حتی غریبه ها حرف میزنه و می‌خنده

عزیزم بزار گریه کن تو کار خودتو بکن ببرش تو فامیل بزار بچه هارو ببینه خودش میره پیششون عادی میشه

ببرش خانه بازی درست میشه

پسر من الان ۴ سال و ۳ ماهشه و دقیقا عین پسر شما بود یعنی خواهرام میگفتن کی میشه ما با خیال راحت بیاییم و این آقا رایانو ببوسیم هر جا می‌خواستیم بریم از در نمیخواست تو بره همش وحشت داشت و استرس میگرفت
من خودم احساس می‌کردم چون تو دوران بارداری ترسو شده بودم اینم اینجوری شده بود حتی پارک میرفتیم نمی‌رفت با بچها بازی کنه میگفت مامان تو پارک بچرخیم ولی بعد دو نیم سه سالگی دیگه خوب شد حالا عاشق مهمونی رفتن و مهمونی گرفتنه
البته علت دیگش کرونا بود که بجز مادر بزرگش کسی رو نمی‌دید و جایی هم نمیرفتیم

بیشتر ببرش بیرون نزدیکای دو سال به بعد بهتر میشه خواهر زادم هم اینطوری بود کسی خونشون میومد اینقد گریه میکرد خونشون نمیرفت خونه مامانم میموند