دلم ک میگیریه میام اینجا مینویسم و مینویسم و خالی میشم.. چون نه کسی رو دارم باهاش حرف بزنم نه جایی دارم که برم حالم خوب شه…
از وقتی دخترم دنیا اومده رابطه بین ما هم روز ب روز سردتر شده، دیگه مثه قبلا لباس قشنگ بپوشم و برم استقبالش نمیبینه منو، دیگ وقتی میبینه ناراحتم نمیپرسه چی شده دلیلش چیه.. دیگه تنها تایم باهم بودنمون شده یه ناهار خوردن، شب ک اخرشب میاد ۵ دقیقه میره تو اینستا و بعدم میخوابه… دیگه هیچیییی مثه قبل نیس هیچیییی
منی که دلم له له میزنه همصحبتی و اغوش و محبت مرد زندگیم.. منی که بعد از خستگی روزانه و بیخوابی فراوون و عذاب وجدان اینکه نکنه مامان خوبی نباشم و هزار موضوع دیگه، منتظرم بغلم کنه و برا بهترشدن حالم کمکم کنه… هزارااان بار هم با هزار روش بهش خواسته هامو گفتم ولی انگار نه انگار…ولی دریییغ و دریییغ و درییییغ
خدایااا من ادمش نیستم ولی خودش داره کاری میکنه که با کوچکترین توجهی از بیرون جذب شم😭😭😭
چرا چرا چرا چرا چرا چرا

عزیزم این بخاطر افسردگی بعد زایمانته نباید بهش اینقدر دامن بزنی کی گفته تنها هستی البته نه تنها شما بلکه همه ما ..ما خدایی داریم که هیچ وقت از کنار مون از قلبمون تکون نمیخوره ماها سرگرم دنیا شدیم ولی باز خدا تنها نمیزارمون

درست میشه.یکم که دخترت بزرگتر بشه خودش یه سری از کاراشو انجام بده.روتین زندگیتون به قبل برمیگرده

عزیزم تنها نیستی.همسر منم همینه واقعا هیچی زندگیم مثل قبل نیست

فقط بهت میگم صبر کن درست میشه ماهم گذروندیم نه رابطه نه حرف
درست میشه صبر کن