ی چیزی که همین امروز رسیدم بهش اون فراموشیه من همش میخواستم

زندگی ۶سالمو فراموش کنم اما نباید فراموش میکردم

من باید اون حسی که درونم کشتمو حس کنم و ببینمش و رهاش کنم و ببخشم

فراموشی نمیتونه کمک من باشه من نباید فراموش کنم عین خار درخت کل تو بدنت میره ی درد عمیقی نو بدنته تو نمیتونی فراموشش کنی با باید ببینیش و درش بیاری و رهاش کنی تو نباید به خودت بگی بذار بمونه تا فراموش بشه

امروز دقیق رسیدم به این خیلی اسمای درونم خونش به جوش بود تو این که ۶ماه گذشت چرا من فراموش نمیکنم اما پیداش کردم نباید فراموش بشه باید دیده بشه
خیلی درد اوره امروز

امروز فقط سوال از خودم بپرسم و برسم به جواب درون خودم

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط