مامانا بچه داری خیلی سخته؟
من ۳۳ سالمه،اولین بچمه،این بچمون خداخواسته بود واااقعا،الکی نمیگم،واقعا تا دو سه سال دیگه آمادگی مادر شدن نداشتم، الان خیلی دوسش دارما،خیلی زیاد،ولی همش از مسئولیت میترسم،من آدمی بودم که همش با باشگاه و این چیزا خودمو مشغول میکردم، اصلا به بچه دار شدن فکر نمیکردم حالا حالاها
هی منو میترسونن میگن الان خوش خوشااانته،بچه بیاد همه چی رو باید فراموش کنی،خواب نداری,خوراک نداری ،ذوق خیلی دارم ولی از طرفی استرس دارم همش

آره سنگینه ولی مطمئن باش خدا می‌دونسته تو توان و لیاقتش رو داری که بهترین هدیه شو بهت داده

با استرس کشیدن به چیزی میرسی؟ نه فقط خودتو اذیت میکنی و شرایط رو سخت تر میکنی و رو بچه ات هم اثر میزاره
پس امیدت به خدا باشه و فقط به لذت بغل کردنش فکر کن

منم اولین بچمه ۳۰ سالمه
با خودم میگم زودتر ازدواج میکرذم باردار میشدم بهتر بود

سلام منم ۳۰ سالمه و شرایطم شبیه شماست،شاغل هم هستم قصد بچه دار شدن هم نداشتم خدا بهمون داد،الان خدا رو شکر میکنم که اومده و خیلی چشم انتظارشم،منم شهر غریبم ،خیلیا این شرایط رو دارن فقط ما که نیستیم،نگران نباش اتفاقا اینجوری بهتره
اگه خونه دار هستی کارت راحت ترم هست پس ترسی نداشته باش

ببین ۳ ماه اول آدم واقعا گیج میشه و فکر میکنی زندگیت کامل بهم خورده اما واقعا بعد اش بهتر میشه. خواب اش تنظیم میشه. خودت را پیدا میکنی و همه چیز روتین میشه.

من هم ۳۳ سالمه و تجربه ی اولمه.
عزیزم شما تو هر مرحله از زندگی باشی چند نفر پیدا میشن میگن الان روز خوشته، بذار وارد فلان مرحله بشی تا بفهمی سختی یعنی چی!!!
هر مرحله خوشی ها و سختی های خودشو داره
مگه زندگی غیر از تجربه کردنه؟
لذتش رو ببر و اهمیت نده😘🌿

در کنار سختیش بچه شیرینی خودشو داره اینقد هم سخت نیست من دو قلوعه جای من باشی چکار می‌کنی

شايد دو ماه اول زندگيت يخورده جديد و غير منتظره باشه وليي
ميتوني كنار بچه هم ب هر كاري ك خواستي برسي زن كلا اينجور الگوريتم شده ك هم زمان ب چندتا كار ميتونه برسه

تاموقع که عادت کنی طول میکشه ولی کم کم یاد میگیری

نه نترس من با سال بر آمدم این دومیه

ن عزیزکم..
باور ک تنها سختیکی اوسه وخته اخفت تاسی اکی زوتر هلست..

به نظر من اصلا ک سخت نیست مگر دوسه ماه اول اگ کولیک داشته باشه وگرنه خیلی شیرینه اینو منی میگم ک یه پسر ماشاالله فوق العاده شیطون دارم

این همه ادم تونستن ماهم میتونیم دیگه حتما

بچه سختی های خودشو داره ولی لذت هاش از سختی هاش بیشترع منم 16 سالمه و بچه ی اولم به حرف بقیه هم اهمیتی نمیدم

دوستم بچه لذت داره شیرینی داره این حالتت طبیعی بزار بیاد تنش به تنت بخوره فقط با تمام سختی‌ها لذتش شیرینی ش دوچندانه‌ خدارو شکر کن

نه گلم وقتی بچه به دنیا بیاد دیگه راحتی اصلا موافق این حرف نیستم الان نمیتونی دولاشی یه چیزی از رو زمین برداری همش نگران تکون خوردناشی ولی به دنیا بیاد راحت میشی جلو چشمته ثمره زندگیت بزرگ شدنشو میبینی بغلت میگیریش

اینقد دنیای مادرشدن زیباس که وقتی دنیا بیاد با خودت میگی قبل بچم چطوری زندگی میکردم

فقط چند روز اول سخته مخصوصا که بعد ۲۰ روزاز خونه مامانم اومدم خونمون و تنها شدم اون شب تا صبح گریه کردم نمیدونستم چیکار کنم انگار یه چیز سنگین گزاشته بودن رو دلم ولی بعد اون روز دیگه برام عادی شد

وای منم مثل شماهمش دانشگاه وباشگاه وسرکارومسافرت بودم دوسه هفته دیگه مونده به زایمانم همش دعامیکنم خداکمکم کنه ازمسولیت وایندش خیلی میترسم هرکاری می‌کنم تامثبت فکرکنم خداکمکمون کنه توکلت علی الله

منم همسن توم و بچه اولمه. استرس همه ی اینام دارم.ولی خو نهایتا چند ماه اول سخت باشه . بعدش هم بچه اروم میشه هم تو دستت میاد

من ۲۲ سالمه دومین باداریم هست عزیزم
استرس نده به خودت

وای منم خیلی میترسم که نتونم از پسش بربیام

به حرفای بقیه اهمیت ندین هر مرحله از زندگی سختیا و شیرینیای خودشو داره

منم همینطور
من34سالمه
اولین تجربه...امیدوارم بتونیم از پسش بربیایم