و ۲۶ فروردین رسید
روزی رسید که وقتی تقویم قلبم رو ورق می زنم، توش ۶ ماهی رو میبینم پر از حس های متناقض
حس هیجان و شادی از اولین های دخترم
و دلهره از چالش های مختلفی که با هم پشت سر گذاشتیم
حالا شما ۶ ماهه شدی و من الان که دارم به چشمات نگاه می کنم که از درد واکسن و تاثیر پاراکید خواب آلو و خمار شده...
وقتی پستونک به دهن گرفتی و رو پام داری این چالشم پشت سر میذاری...
حالا به خودم یه خسته نباشید میگم که تا این مرحله با هم خوب جلو اومدیم
دختر کوچولوی من، تو ادامه ی این مسیر قهرمان قصه مثل ومروز خودتی و اونی که تکیه گاهت میمونه مثل امروز من و بابایی هستیم
دوست داریم

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط