به وقت ۱۸ سالگی تو شهرزادم❤️
چقدر زود گذشت...
انگار همین دیروز بود که دستای کوچیکت رو گرفتی دور اون پرتقال،
با اون چشم‌های براق و کنجکاوت که دنیا رو تازه کشف می‌کردن...
نفس‌هام تو لحظه‌هایی که نگاهت می‌کردم، گرم‌تر بودن.
تو هنوز نمی‌دونستی پرتقال چه طعمی داره،
ولی من اون لحظه، طعم خوشبختی رو با تمام وجود چشیدم.
بزرگ شدی دختر نازنینم...
حالا توی این عکسِ جدید،
دیگه اون کوچولوی پرتقال‌به‌دست نیستی.
شدی یه دختر زیبا، آروم، خانوم…
با نگاهی که هزار تا قصه توش خوابیده
و لبخندی که هنوز همون مهر بچگی‌تو داره،
فقط بزرگ‌تر، پخته‌تر، قشنگ‌تر...
عزیزترینم، توی این دو تا عکس،
من تمام سال‌های مادری رو می‌بینم.
خواب‌هایی که نصفه بیدار موندم،
دل‌نگرانی‌هایی که هیچ‌کس نفهمید،
و عشق بی‌قید و شرطی که هر لحظه با نگاهت بیشتر شد.
تو، روشنایی دنیای منی...
از همون روزی که به دنیا اومدی،
نور افتاد توی قلبم،
و هر روز که بزرگ‌تر شدی، من بیشتر بهت افتخار کردم.
تو شدی امیدم، دلیل لبخندم،
و یه فرشته‌ که از آسمون اومد تا زندگی منو قشنگ کنه.
هر بار که بهت نگاه می‌کنم،
با خودم می‌گم:
خدایا شکرت که دخترم، دوست، هم‌نفسم، امید فردام شد...
شهرزاد جانم،
همیشه بدرخشی دخترم
همیشه پرتقال شیرین زندگی من بمون...

خدا نگهش داره برات. واقعا هم زیباست❤️

وای دل آدم یه حالی میشه
من عکس خانوادگی مونو دادم جی پی تی خیلی به واقعیت نزدیک شد واقعا بغضم گرفت وقتی آینده رو از الان دیدم
همون خدا یه چیزی میدونست که آینده رو از دید انسان پنهان کرد

عزیرم عکس بچه های منم درست میکنی

چرا همرو یشکل درست میکنه

ای جانم 😍😍😍
این دلنوشته های قشنگ رو خودت مینویسی؟

تا ۱۸ سالگی بچه ها چه شود..من پیش بینی فردا هم نمیکنم به اینکه شاید تااون سالها خیلی جیزا از دست داده باشم ناراحتم میکنه..سالم باشه گل دخترت