بزرگترین درسی که بچه داری بهتون داد چی بود؟ من خودم درک کردن
دیگ همه مامانارو درک میکنم هرررجا هر مادری احساس کنم نیاز ب کمک داره کمکش میکنم😅

اینکه هیچ آدمی دلسوزم نیست . قرار نیست پیشم بمونه و بهم کمک کنه
تنها چیزی که تا آخرین لحظه عمرم بهم وفاداره . سلامتی ام هستش
مواظبش باشم

اینکه به روش تربیتی هیچ مادری ایراد نگیرم ، هر مادری هرکاری می‌کنه در نظرش صحیح ترین کاره و تمام تلاشش رو می‌کنه که بهترین تصمیم رو برای زندگی بچه‌اش بگیره و هیچکس مثل مادر دلسوز بچه نیست

اینکه به رفتارمادر نسب به بچه اش کارنداشته باشم اون مادره اون بچه اس وخودش بهترقلق بچه وبلده
به اینکه چی تن بچهش میکنه چی بهش میده چطوری تربیتش میکنه به خودش مربوطه من حق ندارم اون مادررونسبت به رفتارو کارش قضاوت کنم
و اینکه فهمیدم که مادربودن خیلی کارسختیه گاهی وقتا حق دارن که خستشن،عصبیشن،گله‌کنن ولی هیچ کس اندازه مادر بچه شو دوست نداره و صلاحشو نمیدونه

بزرگترین درسی که بچه داری بهم یاد داد اینه ک از هیچکس توقع نداشته باشم چون بعدها ی روزی ی جایی منت میذارن

اینکه هیچ کس حتی خانوادتم بدون منت کاری برات نمیکنن کوچکترین قدمی برات بردارن یه روزی منتشو سرت میذارن

صبر صبر صبر
واقعا صبررو با جون دل درک میکنم
و فهمیدم ک کیا واقعا تو مواقع سخت بدردم میخورن

اینکه هیچکس به اندازه خودم دلسوز بچم نیست..

درسی که من گرفتم یکم زیادی متفاوته 😅من با اینکه بچه اولم بود ولی اینکه مادر بودن سخته یا هرکسی بچشو یه جور تربیت میکنه اینارو قبلا هم اعتقاد داشتم ولی چیزی که خودم فهمیدم اینکه آخرش فقط شوهرم برام میمونه و دلسوزمه نمیگم خانوادم بد بودن نه اونام تا تونستن هوامو داشتن ولی باز هرکی رفته سر زندگیه خودشو فقط شوهرم بودو درکم کرد هم تو بارداری هم بعد زایمان و الان بیشتر قدرشو میدونمو میفهمم چقدر براش مهم هستم😁