وقتی عرصه بهتون تنگه و بین دو راهی موندین توی زندگی با دو تا بچه چه راهی رو انتخاب میکردین میرفتین یا میموندین کنار بچه هاتون و دو تا بچه روانی و عصبی تحویل جامعه میدادین؟

حتما میموندم.بچه هاتو دست کی میسپاری؟این و اون؟آواره بشن؟حتی اگه ی نصفه مامانم داشته باشن بهتر از اینه ک محتاج محبت غریبه ها باشن.تا لحظه مرگ بچسب به جگرگوشه هات زن!تو این دنیای لعنتی بدون تو هیچکسو ندارن

اگه میتونی بچهات رو بجای مهریه بگیر طلاق بگیر برو پی زندگیت خدا بزرگه این همه ادم طلاق میگیرن زندگی نمیکنن؟ تو هم یکی، خوبیش اینه دیگه بچهات رنگ ارامش میبینن نه هروز جنگ دعوا از کتک زدنش فیلم بگیر مدرک داشته باش

رفتن دردیو دوا نمیکنه بچه هات بی مادر میشن خودتم مجبوری صبح تا شب کار کنی کرایه خونه بدی و شکمتو سیر کنی نظر من اینه بشین سرجات دق بکن دچارش

فکر کردی بری ، جز آوارگی و فشار روحی بیشتر چی نصیبشون میشه

خیلی مهمه که چه شرایطی دارم
آیا یه پدر و مادر با پشتیبانی فول و خوش اخلاق و حمایتگر دارم ؟ وضع مالیم خوبه؟ بچه ها حضانتش با خودم میمونه ؟ اگر جواب همه اینا بله بود میرفتم وگرنه یه گوشه میشینم و نون و ماستمو میخورم و بیخیالی طی می‌کنم

عزیزم ی روز خسته میشه اگ جایی نداری بری پشتیبان نداری بنظرم تحمل کن و خودتو بزن ب اون راه خسته میشه نهایت چند بار جنگ حسابی راه بنداز پدر مادرشو بکشون خونتون بترسه کامتتا رو خوندم ک نوشتی پدر مادرت فوت شدن اگ از پدر مادرش می‌ترسه یا ابروش براش مهمه چند بار دعوای بزرگ راه بنداز ولی نهایتش خسته میشه منم پدر مادرم خارج از ایرانن اینجا فقط خدا رو دارم شوهر منم خیانت کرد همش کتک دعوا بزرگ کردم ب خونوادش رسوندم وقتی دیدم اونام حمایت نمیکنن تحمل کردم الان فکنم خوب شده ولی بخاطر پسرم تحمل کردم اینو یادت باشه هیچکس اندازه تو ب فکر بچه‌ات نیست اونا بدون تو دق میکنن

فرزند طلاق ما داریم الان مادرم روااانی شده از دستش مقصر اون بچه نیست ..

گلم یه جوری دعوارو تموم کن با مشاوره یا با هر زبونی که بلدی با شوهرت حرف بزن هیچ وقت به فکر رفتن نباش تو کلی زجمت کشیدی تو اون خونه به فکر اینده بچه هات باش تنهاشون نذار

من میموندم بهتر از نامادری
همسر من مادرش فوت می‌کنه نامادری داشته خانوم خوبیه ولی همش حسرت میخوره کاش مامانم بود