نمیدونم ب کجا پناه ببرم
دخترم تو خونه نمیمونه حوصلش سر میره مدام گریه میکنه
خونه مادرم که میرم ...هم مامانم هم بابام زرت و زرت بهش شکلات میدن کل روز جلو اشتهاشو میگیرن .هرچی میگم ندید خوب نیست غذا نمیخوره ب حرفم گوش نمیدن بابام که میگه خارجی گرفتم براش بزار بخوره😐(دخترمم عادت کرده هی میره جلوشون مظلوم بازی درمیاره میگه خوراکی میخام))
خونه مادرشوهر که میام خاهرشوهرم هرچی ات و آشغاله میاره جلوش میخوره دخترمم زار زار که منم میخام .میشینن باهم میخورن دیگ دخترم کل روز لب به غذا نمیزنه مدام دنبال عمش وق وق میکنه رو اعصابم راه میره .....

والا من که تو غربتم هیچ کسو ندارم گه گدار اسنپ میگیرم می برمش پارک یا تو خیابون قدم می زنیم میایم خونه

فقط خودت تنهایی ببرش پارک و بیرون . روزی دو بار . رفت وآمد با اقوام کم کن

عزیزم باید مرزگذاری کنی
در عین احترام بهشون باید قاطع باشی
اجازه نده بچت اون شکلات و خوراکی ها رو بخوره حتی اگر چند باری اونا ناراحت شن اگر بچت گریه هم میکنه فوری حواسش رو به چیز دیگه ای پرت کن یه چیز که خیلی دوست داشته باشه
سلامتی بچت قطعا خیلی مهم تره
منم همین مشکل رو داشتم
الان که قاطع ترم و رو حرفم وایمیستم انگار بهتر شده شرایط

خوب سیرش کن بعد برو که میل نداشته باشه

فکر کن تو شهر غریبی ببر تو کوچه با دوچرخه یا چیزی بازی کنه، اگه خانه بازی یا پارک نزدیکه ببر..تو خونه بازی های پیدا کن تا خوشش بیاد سرگرم شه کمتر برو خونه‌هاشون

ببین درکت میکنم چی میگی ولی باید با سیاست و اروم حد و مرز مشخص کنی وقتی واضح میگی تازه لجبازی میکنن با ادم و بدتر میکنن

عزیزم ب نظر من تو خودت خیلی داری ب خودت سخت میگیری
اولن ک اگه راحت نیستی جایی نرو سعی کن تو خونه خودت عادت کنی اولش سخته ولی عادت می‌کنی دومن وقتی میری ام بزار بهت خوش بگذره هم ب خودت سخنش می‌کنی هم اون بچه

من بارها برخورد کزدم تا متوجه شدن اگر چیزی بخوان به بچه ی من بدن باید ازم بپرسن واقعا درک این موضوع این‌قدر سخته؟!هرچند یه وقتا مادربزرگ پدربزرگ ها زیرپوستی یه کارایی میکنن اما بهتره همون یواشکی بمونه و گاهی ب عنوان پاداش نه که بشه عادت بچه و خودشون

ببخشید عزیزم ولی خیلی بد گفتی😅برا خانواده شوهرت شد ات اشغال🙈برا خانواده خودت شکلات خارجی😅