مامانای عزیز ک دو یا چندتا بچه دارین ممنون میشم جواب بدین
پسر من خیلی تنهاست و هیچ بچه ای دورمون نداریم و فقط ادم بزرگ تو ادمای پررفت و امدمون میبینه.. خانه بازی، کلاس مادر و کودک، پارک همه اینارو میبرم اما اخرش تو همه ی بازیا باید منم برم همراهش و گرنه نمیره. بچه هارو خیلی دوس داره اما میترسه اسیب بزنن بش موقع دویدن و بازی. فقط تو بازیای نشستنی کنارشون میشینه. بشدت محتاطه با اینکه من کاملا ازادش گذاشتم همیشه. همه میگن باید یه بچه ی ثابتو دائم ببینه تا دوست بشه و عادی بشه واسش اما خب ب هرکی میگم همه گرفتارن... حالا نمیدونم تو این شرایط اوردن بچه ی دوم کمک میکنه ب حال من و پسرم؟؟ چون هیچجوره نمیتونم جور کنم ک با یه بچه ی ثابت ارتباط داشته باشه

پسرمنم خیلی آروم بود از خودش نمیتونست دفاع کنه کم حرف بود بچه دوم که اومد کلا اخلاقش عوض شد.باهم دعوا میگیرن دفاع یاد میگیرن از حقشون دفاع میکنن .واسه خودشون خوبه ها ولی اعصاب ما گاهی کشش نداره😀

والا من الان باردارم دختر منم خیلی تنهاست تو شهر غریب هستیم کسی نیست میره پارک با بچه ها مهربونه ولی میاد خونه افسرده میشه همش تلویزیون میبینه فقط

بچه دوم بیاد دگه اینقدر وابسته تو نیست درسته دعوا میکنن با هم ولی بازی هم میکنن. منم پسر اولم خونه هر کی میرفتیم دگه نمیخواست بیاد خونه بخاطر بچه‌هاشون ولی دومی که اومد خوب شد. تفاوت سنی هم 3 ساله

دخترمنم اینجوریه باید کنار خودم باشه حتی تاپ سرسره درست میشن فرصت میخوان‌سخت نگیر هر چی ب وقتش

کلاس مادرکودک ببرش
خیلی خوبه،دوست پیدا میکنه.
بچه دوم بستگی به شرایط خودتون داره،اگه امادگیش رو داری بیار،ولی تا ۲_۳ سال خیلی اذیت میشین

بچه دوم که بیاد همینجور با هم سازش،ندارند و همش میخواد بینشون باشی و بدتر اعصاب خوردی به وجود میاد بچه اول حس حسادت داره به بچه دوم ، من الان ۲ تا پسر با اختلاف ۵ سال با هم دارم دوتاشون با هم زیاد نمی‌سازند پسر بزرگه با بچه های دیگه خیلی مهربونتره