این طبیعیه ک همش نگرانم و از بزرگ شدن پسرم ک اینقدر منتظراومدنش بودم لذت نمی‌برم؟؟؟؟ چرااخه اینجوری شدم یه روز میگم نمیخنده بعد میخنده میگم چرا رو پانمی ایسته بعدمی ایسته میگم چراغلت نمیرنه هوووف خسته شدم مغزم نابود شده دیگه

نه طبیعی نیست شیطان فتنه میکنه تو دلت وسواس فکری میگیری پناه ببر بخدا و از بزرگ شدن پسرت لذت ببر

ازبس گفتن خودمم اینطورشدم

چرا هروقت باردارمیشم دقیقا یکی بامن باردارمیشه که باعث مقایسه بچم بشه از مقایسه کردن متنفرم کاش اطرافیان درک کنن

ما هم همینیم، علاوه برمن و شوهرم، کل خانوادم همینن هی میگن چرا غلت نزد، چرا نچرخید دیشب خواهرشوهرم بچه ۴ ماهه رو رو پا نگه داشته حرکتش میده به جلو که راه بره! بچه ای که هنوز چهار دست و پا نمیره
مادرشوهرم دائم میگه چرا کوچیکه، دختر دیگشون میگه چرا صدای بلند میاد میترسه

پسر من تازه غلط میزنه خودتو درگیر نکن یه بار تو ۴ماهگی غلط زد دیگه غلط نزد تا حالا

طبیعی نیست این افکار لذتشو ببر