موقت
مامانا چرا فکر میکنید بچه ها رو زمین راحتتر میخوابن؟ ولی تو تخت تو عضابن؟
من از اول دخترم کنارم رو زمین میخوابوندم ولی خب وابستگیش به من شدید شده بود حتما موقع خواب شب باید منو لمس میکرد تا حسم کنه و بخوابه.
و خب الان دوماه اومدیم تو اتاق خودمون و تختش آوردیم تو اتاقمون که تقریبا یکم فاصله باشه بینمون و به تخت عادت کنه تاالان خیلی خوب پیش رفتیم و هم خودم هم دخترم و هم همسرم راضیم. وقتایی هست که گریه میکنه الکی و فقط میخواد کنار من باشه اون موقع ها جای اینکه بیارمش تو تخت خودمون میبرمش تو پذیرایی کنارش دراز میکشم. چون حقیقت یکی دو ماه دیگه میخوام ببرمش تو اتاق خودش که جدا از ما بخوابه.
شاید خیلیا با من مخالف باشن و بیان زیر تاپیک بگن نه نکن و فلان و اضطراب جداییو... ولی خب اینجوری بچم راحتتر از من برای خوابیدن جدا میشه و خب خیلی چیزا هست که از بچگی تو ذهن بچه شکل میگیره.
میدونم سخته چون همش باید هوشیار باشم که‌منو بخواد برم پیشش حقیقت الانم تختش ازمون فاصله داره یکم و نچسبوندم به تخت خودم و بهانه میگیره میرم پیشش.

عزیزم اینم یه دوره ای داره .یه روزی واسه اینکه فقط بیاد توی بغلت ،دلت تنگ میشه .از این روزات لذت ببر دیگه تکرار نمیشه .بند این حرفا‌و روان‌شناسی های کتابی هم نباش .

بچه من همه جوره میخوابه
یه روز رو زمین میخوابیم یه روز روتخت
گهواره اش یه ماهه تنگه براش پیش خودم میخوابونمش
سخت نگیر بالاخره بزرگ میشه تنهام میخوابه

من هر دو تا بچه هام از بعد ده روزگی توی تخت خودشون ولی اتاق ما بودن
بهترین کار رو انجام میدی عزیزم نگران نباش ♥️😘
اتفاقا تخت برای اینکه بدونن محل خوابشون کجاست خیلی هم عالیه ♥️

بذار بزرگتر بشه همش غلط میرنه تو تخت جاش تنگه چون نمی تونه بیدار میشه گریه می کنه مجبوری بذاری زمین

اتفاقا بهترین کارو کردی
زیر ۶ ماه جای بچه بهتره که جدا بشه
بالای ۶ ماه دیگه میگن جدا نکنید
چون خوب نیست دیگه
اتفاقا اضطراب جدایی واسه بالای ۶ ماهه
زیر ۶ ماه بهترین تایم جدا کردنه چون بچه درکی از خیلی چیزا نداره
اینایی که دلشون نمیاد بچه رو جدا کنن اتفاقا با دلسوزی بیجا دارن آسیب بیشتری به اون بچه می زنن
و شاید هیچوقت نفهمن
الان با یه سری جمله ها که لذت ببر
یا بعضیا میگن دوست دارم پیشم باشه و .... احساسی میکنن قضیه رو
بعضیا هم که برای راحتی خودشون اینکارو نمیکنن
ولی واقعا آسیب می زنن به بچه
و برای خودشون هم سخت تره اتفاقا تو سن بالاتر جدا کردن بچه
من دخترم رو ۳ ماهگی خوابش رو مستقل کردم اتاق خواب خودش میخوابه هر شب
فقط برای شیر که یه بار کلا تو شب بیدار میشه من میرم شیر بهش میدم ( شیر خشکیه ) دوباره اون سر جاش میخوابه منم برمیگردم تخت خودم
من خودم یکی از افرادی هستم که تا دو سالگی پیش مادرم خوابیدم تقریبا و هنوز که ۳۳ سالمه ، اضطراب جدایی دارم
نه از مادرم ها
کلا جدا خوابیدن ، تنها خوابیدن برام کابوسه
باورت میشه ؟؟؟؟
تو خونه مثلا تا همسرم نیاد تو تخت کنارم خوابم نمیبره
مثلا نشسته تو پذیرایی من زودتر میرم بخوابم
تاااااا نباشه خوابم نمیبره
یه استرسی یه اضطراب بی دلیلی یه ترسی توم هست
حالا همسرم یا هر کس دیگه ای
باید یه نفر کنارم باشه تا خوابم ببره
پس ببین حرف های الکی نیست که روان شناسا میزنن
یه نتایجی داره قطعا
حالاااا ممکنه یه بچه ای هیچوقت این تتثیر رو نگیره
ولی ممکنم هست بگیره و ما نمیدونم بچه ما چه شکلیه

پسر من که اونقدر خوابش سبکه ما حتی حق نفس کشیدن هم نداشتیم الان از ۴ ماهگی تو اتاق خودش می‌خوابه به خدا راحت شدیم وول میخوردیم اون بیدار میشد

من رو زمین پسرم نمیخوابه فقط تخت سره همین جایی نمیرم چون نمیخوابه بد اخلاق میشه

من خودم رو تخت میخوابم بچه رو زمین چون هنوز براش تخت نخریدیم و غلت میزنه رو زمین جا برای چرخیدن تو خواب زیاد داره

خوش بحالت بین زمین و تخت سوال داری
بچه من همش تو‌بغل میخوابه 😖😖