دختر من سكوت ميكنه و يه حالت ترس و شرمزدگي داره ك اين منو ناراحت ميكنه
دختر من قبلا خیلی راحت از کنارش میگذشت یا فقط نگاش میکرد.چند بار بهش یاد دادم که وقتی چیزیو ریخت جمعش کنه.الان فوری میگه الان باهم درستش میکنیم
دختر من میگه ببخشید مامان بعد اونجا رو تمیز میکنه با دستمال کاغذی اگرم شکستنی باشه دور میشه
هیچی نگاه میکنه به اون چیز و بعد به من که ببینه واکنش من چیه.بعدم میگم ببخشید نمیخواستم اینطور بشه یا خودش افتاد از دستم یا فکر نمیکردم اینطوری بسه..
دختر من میگه ببخشید معذرت میخوام میره دستمال میاره تمیز میکنه
اگه بیفته میکه نگران نباش حالم خوبه 😂
دختر منم میخنده.من حس میکنم میخنده که منم ب شوخی بگیرم و دعواش نکنم.البته من دعواش نمیکنم سر این جور چیزها.فقط بهش تذکر میدم که باید بیشتر مراقب وسایل هاش باشه......ولی خب عمدا که این کار رو نمیکنن.اگر عمدا بکنن اون وقت باید ی جور دیگه رفتار کرد ب نظرم
سعی میکنه جمع کنه
پسری منم میگه ببخشید مامان دیگه نمیندازم خجالت هم میکشه .من میگه باشه
دختر من در جا میگ ببخشید
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.