۱۲ پاسخ

من نظرم اینه نمیدونم کسی اصلا بپذیره یا نه با شرایط خوب اره چرا که نه .و اینکه بچه واقعا روزیش زودتر از خودش میرسه. کسی که بچه دار میشه باید اینو هم در نظر بگیره که این بچه دو صباح دیگه تنهاست و حتی یه همدم نداره من خیلی از دوستام بودن تک فرزند خیلی شاکی و ناراحت بودن همیشه میگفتن تنهایی خیلی سخته. من خودمم تو فکر دومیم

فعلا وقت هس به نظرم برای بچه دوم
من خودم دوس دارم برم باشگاه و شنا
پسرم تازه میره مهد
تازه داره یکم زندگیم رو روال میفته و خودم احساس بهتری دارم

دنبال هدف، بچه دومم بیاری دیگه وقت سر خاروندن نمیمونه کلا باید خونه دار بشی فعلا برو دنبال چیزی ک دلت میخواد
هنوز وقت داری برای بچه دوم

بچه هر چی زودتر بیاری اعصابت قوی تره و حوصله ات بیشتر .فاصله سنی بچه ها هم کمتر.بچه سختیش نهایتش تا سه ساله بعدش میتونی خیلی کارهای دیگتم انجام بدی

اگر شرایطت خوبه حتمااااا بیار بچه دوم رو ....
وقتی اختلاف سنی کمتر باشه دوتا بچه همو درک میکنن. هم بازی میشن. فکر روحیشون خیلی بهم تزدیکتره و ....
تا اختلاف سنی ده سال

الان بیاری باهم بزرگ میشن راحت میشی الان ک‌ازاب گل دراومده باز چندسال دیگ یکی دیگ بیاری روز ازنو‌روزی ازنو دوباره تا چندسال گرفتاری اگ‌قصداوردن داری بیار یه دفعه دیگه‌دوسه سال بعدش برو دنبال هدفت دیگ بچه هاتم بزرگن راحتی

من پسرم دو سالش شه بچه دوم میارم که یهو باهم بزرگ شن بعدش میرم عمل میکنم و بدنمو میسازم
هدفم ربطی به بچه نداره اصلا

نه به بچه دوم

من اگه شرایطم خوب میاوردم ،حتی الان هم که شرایطم خوب نیست باز اقدام کردم و باردارم ،چون تک فرزندی رو دوست ندارم

بنظر منم برای بچه دوم دست نگه دار،دنبالمون که نکردن ،یکم برای خودت زندگی کن،بوقتش خدا جوری برات میچینه که فکرشم نمیکنی🌱

بنظر من خدا یکی بچه یکی. آخه چیه آدم بخاطر بچه از جوونی و آرزوهاش بگذره فردا همین بچه بزرگ میشه دردسراشم بزرگ میشه ازدواج میکنه مشکلات زندگی خودش بهش اجازه نمیده سراغی از پدرو مادر بگیر.

من خودم هدفم این بود برم دانشگاه و کارشناسی رو بگیرم
و الان هم مشغول درس خوندنم
ولی قصد دارم در کنارش سال دیگه بچه دوم رو بیارم
که بعد درسم تموم شد بچه دومم یکم بزرگ تر شده باشه آزمون استخدامی شرکت کنم برا دبیری

سوال های مرتبط

مامان آیلین و آیدین مامان آیلین و آیدین ۳ سالگی
چرا این مرحله مهمه؟
این مرحله کاملاً طبیعی و گذراست. کودک داره هویت جنسی خودش رو پیدا می‌کنه و در نهایت، با همان‌جنس خودش هم‌هویت می‌شه (یعنی دختر با مادر، پسر با پدر). این گذار سالم، پایه‌گذار سلامت روان و روابط آینده کودک می‌شه.


✅ رفتار درست والدین چیست؟ (چند راهکار عملی)
1. احساسات کودک رو انکار نکن
بجای گفتن: «چه حرف زشتی!»، بگو:


«آره عزیزم، دوست داری همیشه با مامان باشی، منم خیلی دوستت دارم.»


2. حد و مرزها رو محترمانه حفظ کن
مثلاً اگر کودک خواست موقع خواب کنار والد مخالف بخوابه، می‌تونی بگی:


«تو الان بچه منی، نه همسرم. جای همسر کنار بابا یا مامانه، ولی همیشه جای تو توی قلبم محفوظه.»


3. نقش والد هم‌جنس رو تقویت کن
پسر باید با پدر وقت بگذرونه، و دختر با مادر. با این کار کودک به‌تدریج می‌فهمه با پدر یا مادر هم‌جنس خودش هم می‌تونه رابطه عاطفی خوبی داشته باشه.

4. اجازه ابراز بده، نه رفتار مالکانه
اگر دخترت می‌گه «بابا فقط مال منه»، بخند و بگو:


«بابا همه‌ی ما رو دوست داره، ولی من و بابا زن و شوهر هستیم، تو هم دختر ما و خیلی خاصی.»


5. به بچه‌ها آموزش نقش جنسی سالم بده
مثلاً درباره خصوصیت‌های مثبت زن یا مرد بودن، بدون کلیشه و تحقیر، حرف بزن.