۶ پاسخ

بچه باید تنهایی بتونه خودش بازی کنه روانشناس ها میگن اگه داره با خودش بازی میکنه اصن باهاش کاری نداشته باشین

عزیزم مشاور می‌گفت بزارید خودش بازی کنه مستقل بشه روزی نیم ساعت شما باهاش بازی کنید کافی

تو روز براش وقت بزار و باهاش حتما بازی کن....اما وقتایی ک خودش با خودش بازی میکنه وارد نشو هیچکاری نکن حتی باهاش حرف نزن ک تمرکزش بهم نریزه این برای سن های بالاتر هم صدق میکنه ها

نه عزیزم تا میتونی براش وقت بزار و بازی کن این روزا دیگه برنمیگرده
الان ذهنش برای قوی شدن حاضره هرچی بیشتر بازی کنی وقت بزاری خیلی بهتره
بهرحال یه تایم بهونه گیری رو همه بچها دارن

عزیزم اگه ب اندازه کافی براش وقت میذاری ،لازمه ک یه تایم ن زیاد طولانی ولی خب در حد ده دیقه ی ربع بازی کنه با خودش،واسه رشدش خیلی خوبه.
بشرطی ک خودتم براش وقت بذاری ن ک همش تنها بذاری بازی کنه.
من خودم عمدا دو بار اینا در روز ب مدت یه ربع ده دقیقه وانمود میکنم پسرم و نمیبینم تا خودش بازی کنه و سر خووش و گرم کنه،اون لحظه زیر چشمی و دورادور نگاش میکنم ذوق میکنم انقد بامزه میشه

کار خونه همیشه هست اما بچت دیگه به این سن برنمیگرده باهاش بازی کن

سوال های مرتبط

مامان مهراب مامان مهراب ۱۵ ماهگی
یا این باور که تو مهد خالش باهاش بازی میکنه دیگه احتیاج نیست من باهاش بازی کنم این باور درست نیست
بازی اصلی ترین نوع ارتباط با کودکه اگر میخواید وارد دنیای کودک بشید باید بازی کردن باهاش رو یاد بگیرید.وگرنه نمی‌تونید فرد صمیمی فرزندتون بشید.
بریم سراغ اثر بخشی بازی
اگر یکی تو کودکیمون باهامون بازی کرده توی ذهنمون میمونه و میشه فرد نزدیک ما و باهاش راحت‌تر ارتباط برقرار میکنیم
توی بازی با بچه ها نباید بشیم معلم سختگیر باید بچه ها لذت ببرن از بازی
اگر در کودکی با بازی وارد دنیاشون نشیم میشیم یه فرد غریبه
توی بازی کردن و حرف زدن با بچه ها مغزشون داره رشد میکنه
وقتی مغزشون رشد میکنه هوششون افزایش می یابد
پس برای اینکه بچه هایی تربیت کنیم توی زمینه تحصیلی کاری ارتباط موفق باشن باید تو بچگی باهاشون بازی کنیم
به این فکر نکنیم تو نوجوونی باید بفرستمش کلاس کنکور برعکس در سال های اولیه کاری کنیم مغزشون رشد کنه
اولین گام اینه باهاشون بازی کنیم بازی که لذت ببرن در عین حال صمیمیت و ارتباط ساخته بشه