بچه ها تاپیک قبلیم رو خواهشا بخونی و نظرتون رو بگید اکثرا گفتید جدا شم، میخوام ازتون بپرسم اگه شما حس کنید به آخر خط رسیدید با یه بچه ۱ساله جدادمیشید؟میدونید که بچه تا ۷سالگی پیش مادر میمونه از اون به بعد قانون بچه رو به پدر میده، با توجه به اینکه ما توی ۲تا شهر دور از هم‌زندگی میکنیم، شما باشید دلتون تاب میاره؟استرس این چند سال تا ۷سالگی بچه که قراره ازتون بگیرن از پا درتون نمیاره؟یا ازینکه بچتون پدر و مادرش کنار هم نیستن جگرتون اتیش نمیگیره براش؟

عزیز جان ما جای شما نیستیم خوذت بهتر میتونی تصمیمت بگیری اگه قصدت طلاقه ک‌دادگاه حضانت تا ۷سالگی‌بهت میده ولی بنظرم باهمچین ادمی نباید زندگی ادامه داد وقتی تورو مادرت و‌خواهرت یا بچه کوچیکک بنداژع از خونه بیرون‌چ‌توقعی داری اخههه ازش غیرت سرش نیس روانیه.....بچع هم‌بزرگ میشه فقط خوذت‌میشینی غصش میخوری دف میکنی

اگه تو خونتون بزن بزن و بی احترامی و فحش و.... جدا بشی خیلی بهترع، چون بچه پدر و مادر میخواد ن خروس جنگی.
و اینکه واسه ادامه زندگیت و بهتر شدنش حتما مشاوره برو، اصلا بخاطر اینده دخترت برید مشاوره، با چ روشی همسرت و راضی کنی دیگه مونده ب شناخت خودت از همسرت.
همسرتم از اول بد نبوده،چرا یهو بد شده اونم انقدر زیاد حودت بهتر میدونی،ما جزییات زندگی تورو نمیدونیم و نمیتونیم یه طرفه قضاوت کنیم

اینجا هر کسی زندگی خودشو داره و با ارامش کنار شوهرش برات مینویسه جدا شو در اصل تو بایذ شرایط خودتو ببینی و تلاش کنی ما فقط نظرمون رو میگیم جدایی مرحله اخره

اگربجات بودم.ومیگی قبلش خوب بوده همسرت. والان مثل دشمن شده. حتما درکتاب بازمیکردم حتما.
داییمو زنداییم اینجورشدن
درکتاب بازکردن براشون. گفتن طلسمتون کردن ک بجون هم افتادین.

من هم این اخلاقا که میگی رو نمیتونم تحمل کنم و خیلی وابسته بچمم ..یعنی همه وابسته‌ان....فکر این که بعداز هفت سالگی پیشم نباشه میمیرم
هردو شرایط سخته واقعا نمیدونم چی بگم

من اگر بودم جدا میشدم این زندگی حق منه نمیخوام به خاطر یه آدم عوضی خرابش کنم بچتم خدا بزرگه مهم اون هفت سال اوله که پیشته بعدشم مطمئن باش شوهرت ازدواج میکنه بچه را میده به خودت زیاد حساسیت نشون نده رو بچه که بفهمه نقطه ضعفته

ببین سعی کن یه راهی پیدا کنی

روزی ۱۰۰۱ مرتبه دقیق ذکر یا رئوف بخون







اگر بین شما و شخص دیگری فاصله افتاده و قهر هستید برای برای آشتی و جلو گیری از قهر و کدورت قبل از خواندن نمازهای پنج گانه خود 222 مرتبه با صدای آرام و کاملا شمرده شمرده  ذکر یاودود را قرائت کنید، این ذکر باید مستمر خوانده شود و بین آن وقفه نیفتد حتی برای پاسخگویی به تلفن.

خاک توسر اونای که دعا وجادو برا زندگی مردم درست میکنن

به بچه تون هم فک کن،یکی از اشناها بچه ی طلاقه و چن وقت قبل داشت درد دل میکرد و گفت من حاصل یک شب خوش گذرونی پدر و مادرم بودم چون اونا وقتی خاستن طلاق بگیرن اصلا به من فک نکردن،بخاطر بچه ات برای زندگیت تلاش کن

سلام، بچت دختره یا پسر ،مطمئن باش بهت قول میدم هیچ بچه ای پدرشو به مادرش ترجیح نمیده .هفت سالگی حکم رشد میگیره و از خودش می‌پرسن میخوای با کی زندگی کنی .بچه‌ای که ۷ سال با تو باشه خودتو انتخاب میکنه

من اگه جات بودم با اخلاقی که دارم و خودمو میشناسم من قطعا جدامیشدم چون من کم طاقتم ولی بنظرم این چیزیه‌ که خودت باید فکرکنی نظره بقیه رو نخواه ولی بنظرم تا جایی که میتونی و دوسش داری اگه سعی من بمونی تو زندگیش و آدمش کنی

سلام دوست عزیز تاپتک قبلیتو خوندم متاسفانه شرایط منم دقیقا مث شماس و از همه عجیب تر همسرم ترک و اونم اولویت اول و آخرش خانوادشه و ما هم دو روز پیش تا مرز طلاق رفتیم خانوادم گفتن جدا شو ولی با وکیل حرف زدیم گفتن از الان تا ۷ سالگی با منه ۷تا۹ با پدرشه و بعداز ۹ سالگی خود بچه باید تشخیص بده من دوری برام خیلی سخت بود چون همسرم اصلا اعصاب بچه رو نداره و مادر عوضیش هم آدم درستی نیس وگرنه بچه های خودشو تو جونی ک بود درست تربیت میکرد منم مجبور شدم ب تحمل الان زندگی میکنم باهاش مث قبل نیستم و تحمل میکنم این زندگی سگی رو انقد پرو هس ک بعداز اون همه دعوا با خودم و خانوادم و دروغایی ک به من گفته بود لو رفت امشب میگه بیا اینجا رابطه داشته باشیم ک خدارو شکر پریود شده بودم باز گفتم پریودم باور نکرد و دست زد ببینه نوار دارم یا ن انقد بیشور عوضیه ک حد نداره شماهم اگر میتونید تحمل کنید بخاطر بچه‌تون من ک گفتم اخرش یا من میمیرم یا اون دیگ خلاصه یکی میمیره من از غصه دق میکنم یا اون یا بی خیالی عشق ب خانوادش

ببین من از اتفاقایی که بینتون افتاده خبر ندارم ولی جنگ و دعوا تو همه رابطه ها هست فکر نکن مثل فیلما همیشه عاشقیه منم روزی هزاربار تصمیم میگیرم جدا شم ولی تهش به این نتیجه‌میرسم همه رابطه ها همینه🙂

تازه حضانت بچه رو بگیر و درمقابلش مهریه ات رو ببخش تا همیشه باتو میمونه بچت

اصلا جدا نمیشدم چون نمیتونم زندگی کنم بدون بچم از یرطرف هم تنهایی بچه بزرگ کردن کار اسونی نیس هر جور شده سعی میکردم اوضاع رو درست کنم و بخاطر بقیه خراب نمیکردم اینده رو

عزیزدلم اول اینکه تا ۶ سال دیگه هزاااار اتفاق میفته و اونم طبیعتا دلسرد دیگه به گرفتن بچه دوم اینکه حتی اگه ۶ سال دیگه وقت دادگاه بخواد بچه رو بگیره تو توی هفته بازم میتونی ببینیش و آخر هفته ها با تو میمونه حتی اگه شهر دیگه باشی،در نهایت کسی که قدرت رو نمیدونه دلت رو میشکنه باید ازش جدا شی وای از اون روزی که خانوادش باهات طرف شن بخدا هیچ وقت هیچ وقت خوب نمیشن گول نخور خودتو راحت کن جدا شو بچت کنار تو تنهایی آرامش داره یا توی دعوا و جلوش مادرش کتک بخوره

اگ خانوادت پشتتن و هواتو دارن جداشو نزار ازین بدتر سرت بیاد منم خیلی وقتا خواستم جداشم حتی کتک هم خوردم جوری ک هنوز ک هنوزه بعد چندماه ردش رو بدنم مونده و نرفته ولی چون کسیو نداشتم نتونستم جداشم و موندم البته ک الان اخلاقش خوبه خداروشکر ولی اگ کسی حامیم بود تا الان هزارباره جداشده بودم ب اینده خودت و بچت فکر کن اگ میبینی ی درصد احتمال درست شدن هست فکر کن ولی اگ ن جداشو و خودتو راحت کن

طلاق آخرین راهه


ببین بابای من یه مدت بود عصبی میشد میزد
۶ ماه
پدرمان درآورد


عید مامانم بالشتا رو میخواست تمیز کنه
وسواس دارع

یه کاغذ درازی توش چرند نوشته بود

بردیمش پیش امام جمعه شهرمون
خداخیرش بده
گفت جادو جدایی زن شوهره
بندازیش تو آب یا آتیشش بزنی بدتر میشه
باید ببری قبرستون خاکش کنی

مامانمو داییم رفتن اون جادو رو خاک کردن

عزیز جان بابام یهو شد بهترین بابای دنیا تا الان

من نمیدونم چی شده براساس تجربه خودم میگم،من گفتم قراره چندسال زنده بمونم منم حق زندگی دارم ۱۰سال به خاطربچه تحمل کردم دخترم کلاس۴بودجداشدم بچه روهم نیاوردم ماهم ۲شهردورازهم هستیم به نظرمن هرهدف وتصمیمی یه تاوانی داره

عزی،م خوبیهاشو رو کاغذ بنویس بدی هاشم بنویس بعد مقایسع کن

بنظرم یمدت سعی کن میونتو با خانوادش خوب کنی اگه حرفای اونا واقعا براش تاثیر گذاره

عزیزم به نظرم حتما برید مشاوره زندگی بچتون مهمه با جدا شدن ضربه میخوره زندگیش تباه میشه شاید مشاوره تونست کمکتون کنه و زندگیت رو به راه بشه

مشکلت چیه

درخواست بده پرم بیام خصوصی یچیزی بگم شاید راهی برات باشه