بچهاتوروخدا راهکاری دارین برا این مشکل:
دیاکو خیلی اذیت نمیکرد تااین حدی ک الان هس ولی ازوقتی ک ویارام شروع شد و چن ماه یسره خونه مامانم بودم کلا اخلاقش عوض شد خیلی گریه میکنه بیرون میریم یکی بهش نگا میکنه این جیغ و گریه ش شروع میشه عاشق پیاده روی بود ولی الان همش میگه بغلم کنین راه برین عاشق پارک و سرسره بود الان تا پارک میره تو سرسره گریه میکنه.مامانم میگه دعای ترس براش بگیرگفتم ولم کن لوس شدن بچه چ ربطی ب ترس داره
میگه می‌ترسه ک یکی از کنارش رد میشه گریه میکنه
گفتم از باباشم میترسه؟چرا وقتی با منه میریم پیش باباش میگه نریم گریه میکنه میگه بریم دور دور فک میکنه دیگه هیجا نمیریم
خالم میاد باهاش حرف بزنه این گریه میکنه ادا درمیاره از خودش یجا نمتونیم بریم از دستش انقد ک مسخره شده ی وقتایی دلم میخاد تا جایی ک میخوره بزنمش کفرمو در میاره 😒چیکا کنم من بااین بچه بنظرتون؟

گلم تو گوگل مشاور های اطرافتون رو چک کن و حتما برو،یا مشاور تلفنی بگیر،
حتی اینایی که گفتم بچه ماهم اینطوره باید برن مشاوره،پسر من خیلی اجتماعی ،درسته از بعضی آدما خجالت میکشه یا از بعضی چیزا میترسه اما وقتی خودم پیشش باشم آرومه و اوکیه،

گلم از ی‌سنی ب بعد این شکلی میشن متاسفانه من خیلی دیدم از این رفتار ها توی فامیل. و کم کم کم خوب شدن بچه‌ها. بنظرم همون ترس هست یا اینکه تو این سن لجبازی میکنن

وای من که دیگه دارم روانی میشم خیلی بد سنی هستن میزنم پشت دستش

بنظر من اصلا طبیعی نیست مطمئن شو کسی اذیتش نکرده و از چیزی نترسیده چون قبلا اینجوری نبوده حتما از روانشاس کودک کمک بگیر سعی کن با مهربونی مشکلش بفهمی کم کم ببرش پارک و بیرون و خرید و مهمونی

برادر زاده منم تا این ین با مردا و غریبه ها بد بود تو خیابون یکی نگاهش میکرد گریه میکرد ،بعضی از بچه ها این مدلین احتمالا یا خجالتین یا هرچیزی دیگه ای برادر زاده من الان بهتر سده از نظر ترس ولی هنوزم از غریبه ها خجالت میکشه

نورا ک خیلی وقته این مدلیه😑😑😑😑😑😑

دختر منم از دوسالگی به این طرف دقیقااااهمینجوری شده خونه هرکی بریم بگن بیایه بوس بده این گریه و قشقرق میکنه