سلام دوستای گلم
می‌خوام تجربه جدا کردن جای خواب و خواب مستقل دخترمو در اختیارتون بزارم
من دخترم از بدو تولد بخاطر کولیک و رفلاکس تو تاب ریلکسی می‌خوابید یه مدت حتی شبا هم اون تو می‌خوابید تا زمانی که یه چهارماهش شد و بزرگتر شد وقتی می‌خوابید شبا از تاب درش می‌آوردیم براش با فاصله دوتا بالشت از خودمون جا پهن میکردیم و می‌خوابیدیم رو زمین
شش ماهش که تموم شد هر وقت شبا می‌خوابید از تاب درش می‌آوردیم میزاشتیمش تو تختش یه هفته خودمون هم تو اتاقش خوابیدیم مطمئن شدیم از بابت اینک شبا چند مرتبه بلند میشه و برای چی بلند میشه
شبا شیر میدادم سیرش میکردم
این روند تا هفته قبل ادامه داشت
روز اول از صبح که بیدار شد باهاش بازی کردم
بیرون بردمش و وقت گذروندم باهاش حسابی عصر حمومش دادم ۱۸۰ تا شیر زدم یه آهنگ ملایم گذاشتم و یه ۱۰ دقیقه ای گریه کرد ولی خوابید
این روند رو تا چهار روز تکرار کردم تقریباً
یشب دیدم دخترم وقتی رو پا تکونش میدم گریه می‌کنه نمی‌خوابه دیگه تمایلی به تکون نداشت
وقتی آروم گرفتمش تو بغلم به ثانیه نکشید که خوابید
دوباره فرداش هم همین اتفاق افتاد
خلاصه متوجه شدم توانایی خواب مستقل رو داره الان دو روزه میزارمش رو زمین شیر میدم دستش آروم خودش می‌خوابه😍🥰
این حس قشنگ قسمت شما😁
البته جدا کردن جای خواب و خواب مستقل خیلی یهویی نباید باشهون بچه آسیب می‌بیند حتما توانایی بچه خودتونو ببینید یا اگه نشونه ای در اون دیدین اقدام کنید
اگه خودش توانایشو داشت یا علامتی از خودش نشون داد شما با فراهم کردن شرایط کمکش کنید و روتین منظمی براش بزارید در عرض چهار پنج روز نتیجه میگیرین

تصویر
۴ پاسخ

اینکه با شیر میخابه خابه مستقل نیس ک

اینکه بچه با شیشه شیر بخوابه یعنی خواب مستقل داره؟ چه جالب نمیدونستم.
و اینکه تا صبح بیدار نمیشه؟ و اگر بیدار بشه تا خودتو برسونی تو اتاق اذیت نمیشه؟

پسر منم دیگه خیلی وقت دوس نداره رو پا تکون بخوره
کنارش دراز میکشم شیر میخوره میخوابه
اما جای دیگه نمیزارمش شبا پیش خودم میخوابه

ای جونم عالیه ولی من تا 6 سالگی جای خوابش پیش خودمه یه روانشناسی میکنم خیلی تو اینده ی بچه ها تاثیر داره

سوال های مرتبط

مامان دردونه مامان دردونه ۱۱ ماهگی
اگه پست های قبلی منو خونده باشین راجع به خواب مستقل و جدا کردن خواب و شیر از همدیگه قبلا نوشته بودم و پیشرفت خوبی هم ااشتیم. اما چند تا اتفاق از جمله مسافرت ها و از همه بدتر بستری شدن بیمارستانش باعث شد کلا سیستم مون بهم بریزه و بعد بیمارستان خیلی سخت نگرفتم سر این قضیه. چون شیر خوردن زیادش، چسبندگیش و همینطور با شیر خوابیدنش (که حتی کاهی ۴۰ دقیقه یک ساعت به سینه وصل بود و نمیخوابید) انگار همه برای هضم اون اتفاقات و استرس هایی بود که بهش وارد شده بود. میدونین که مکیدن سینه برای بچه ها فقط برای غذا نیست یه عامل مهم آرامش و تنظیم سیستم عصبی شونه. بهشون امنیت میده.
خستگی خودم باعث شده بود که رد بدم و بگم بی خیال خواب مستقل چیه هرکاری همه تا الان کردند منم به وقتش میکنم.
ولی چند روز پیش یه پستی دیدم از تجربه مامانی که داره بچه دو ساله اش رو از شیر میگیره و روز سوم بود و نوشته بود خوابیدنش خیلی سخته و برای خواب گریه میکنه. اصلا دلم نخواست که پسرم برای از شیر گرفتن اینطوری اذیت بشه‌ و طبق گفته روانشناسان کودک خواب و شیر باید از هم جدا باشن که وقتی بچه رو از شیر میگیری فقط شیر قطع بشه، آرامش بچه مختل نشه.
این چارت رو درست کردم. هر بار بدون شیر میخوابه سبز، هر بار با شیر میخوابه قرمز. یه مدت میخوام خودمو پیگیری کنم ببینم اوضاعم چطوره و بعدش برنامه ام رو جدی تر کنم که دیگه هیچ وقت یا شیر نخوابه.
بیدار شدن》شیر》بازی》خواب : این درسته.
بیشترم برای انگیزه داشتن خودمه. چون حس کردم دارم تنبلی میکنم.
[هنوز شیر شب رو قطع نکردم.]
اگه برای شما اینطوری نیست با صبر و مداومت تدریجی فاصله بندازین. اول یه دقیقه بعد دو دقیقه...۵ دقیقه ... ۱۰ دقیقه... کم کم فاصله ایجاد کنین.
مامان دردونه مامان دردونه ۱۱ ماهگی
یه نکته خیلی مهم برای اونهایی که پست های من در مورد آموزش خواب مستقل رو خوندن.
منظور از خواب مستقل اینه که خوابیدن بچه وابسته به شیر نباشه. یعنی شیر و خواب دوتا مسئله جدا باشند نه اینکه بچه شیر بخوره که بخوابه.
تواب مستقل به معنی این نیست که بچه رو توی اتاقش تنها رها کنیم که برای خودش بخوابه.

بچه ها تا سن هفت سالگی ناخودآگاهشون بیداره. و وقتی تنها هساند توی اتاق متوجه میشن. و این حس رو دارند که اگه الان گریه کنن گرسنه بشن خودشون رو خیس کنن یا بترسن هیچ کس کنارشون نیست و بهتره تا این سن حتما کنار والدین بخوابند ولی در تخت خودشون. نه روی تخت همراه پدر و مادر.

نکته بعدی به هیچ وجه نباید کودک زیر یکسال رو در اتاق خودش تنها خوابوند. این سن شکل گیری عزت نفس و اعتماد به نفس و اعتماد در بچه هاست و تنها خوابیدن اونها در طول شب در اتاقشون این حس ها رو در اونها نادرست شکل میده.

و نکته جالب دیگه ای که بهش برخوردم اینه که پسر بچه ها در سنین زی ۶ سال آسیب پذیرتر از دختربچه ها هستند. پس مواظبت و توجه بیشتری میخوان.

همه پستانداران موقع خواب کنار هم میخوابن تا امنیت بیشتری داشته باشن. انسان تنها پستانداریه که تصمیم گرفته بر خلاف غریزه اش عمل کنه جای خواب بچه اش رو جدا کنه. چرا؟! در مورد علتش بعدا توضیح میدم
اینو خیلی وقت میش تو ایتا گذاشته بودم. اینجا هم منتشر کردم.