ایوای میرم جایی پسرم اونقد میچسبه به بچه های این واون
اعصابم خراب میشه اونقدپشت سر بچه های این واون گریه میکنه
میگه تو بغلم نکن تو باهام بازی نکن وای دارم سکته میکنم از حرص

پسر من برعکسه، انقدر میچسبه به من، اصلا با کسی حرف نمیزنه، کسیم باهاش حرف میزنه گریهههه که چرا باهام حرف زدن، قشنگ اسیرم

من پسرم نمیذاره کسی حتی بوسش کنه اصلا دوس نداره بغلش کنن مثلا میریم پارک میخاد خودش از پله ها بره بالا بیاد پایین حتی باید نزدیکش نشیم

دختر منم همینطوره یه وقتی میگه هیچ کس باهام حرف نزنه دست به وسایلم نزنه سرش میکوبه به دیوار هرکی میره گریه میکنه دیگه اونا که عاقل وفهمیده به دنیا نیومدن به مرور معنی مفهوم خیلی چیزهارو میفهمن فقط باید درکشون کرد سخته ولی خودمون باید جای اونا بزاریم اونا جوری که دوستدارن زندگی میکنن نه چیزی که ما میخایم باید تحمل کنی که بیاد بگذره وعاقل بشن

پسر منم همینه دقیقا 🫠